تبیین وضعیت و عوامل موثر در توسعه کسبوکارهای مرتبط با صنایع دستی (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

زمینه و هدف: شناخت و برنامه ریزی درست صنایع دستی می تواند در راستای توسعه کسب­وکارهای گردشگری و ایجاد فضای اقتصادی پایدار برای بخش گردشگری موثر باشد. هدف پژوهش، شناخت وضعیت کسب­و­کارهای مرتبط با صنایع دستی و تبیین عوامل موثر در این زمینه است. روش شناسی: روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر گردآوری داده های پیمایشی است. در این پژوهش از روش کمی (پرسش نامه) جهت گردآوری داده ها استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را شاغلین بخش کسب ­و­ کارهای صنایع دستی در شهر اصفهان تشکیل داده اند. حجم نمونه با توجه به محدودیت های موجود از جمله هزینه ای، ۱۰۰ نفر تعیین شد. روایی و پایایی پرسش نامه تایید و تحلیل ها با استفاده از آزمون های آماری انجام شد. یافته ها: نتیجه آزمون در ارتباط با شاخص های مرتبط با صنایع دستی نشان داد که به جز دو شاخص اصالت و خلاقیت با میانگین ۳/۷۲ کیفیت عرضه با میانگین ۳/۶۴، وضعیت دیگر شاخص های ارزیابی صنایع دستی ازجمله، اشتغال­زایی، صادرات، برندسازی، بسته بندی و.... نامناسب ارزیابی شده است. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که در مجموع سه عامل کلان تحت عنوان بازاریابی، آموزش و برندسازی صنایع دستی؛ بهبود حمایت، دانش­ افزایی و کارایی صنایع دستی؛ کیفیت و قیمت صنایع دستی با تبیین ۶۲/۸۹ درصد، می توانند در توسعه کسب ­و کارهای مرتبط با صنایع دستی و بهبود شرایط موجود تاثیرگذار باشند. نتیجه گیری و پیشنهادات: در مجموع وضعیت کسب­وکارهای مرتبط با صنایع دستی شهر اصفهان، ضعیف ارزیابی می شود. پیشنهاد می شود با حمایت دولت، برخی از هزینه های این نوع صنایع کاهش یابد تا میزان استقبال توسط گردشگران افزایش پیدا کند. نوآوری و اصالت: این پژوهش از لحاظ موضوعی روی حوزه کسب­وکارهای صنایع دستی از دریچه گردشگری متمرکز شده که در نوع خود دارای نوآوری و اهمیت بوده است.

کلیدواژه ها:

کسب و کار ، صنایع دستی ، گردشگری ، توسعه ، شهر اصفهان