اثر کیفیت نور تکمیلی بر ویژگی های مورفولوژیکی و فتوسنتزی بوته های توت فرنگی رقم کاماروسا در شرایط روز کوتاه پاییزه/زمستانه
محل انتشار: فصلنامه علوم باغبانی ایران، دوره: 55، شماره: 4
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 20
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-55-4_006
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1404
چکیده مقاله:
کشت خارج از فصل توت فرنگی در گلخانه ها اغلب به دلیل شدت پایین نور و طول روزکوتاه و همچنین سایه اندازی گیاهان روی یکدیگر در برخی از سیستم های کشت، محدود می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کیفیت نور تکمیلی در طول روز بر ویژگی های مورفولوژیکی و فتوسنتزی بوته های توت فرنگی رقم کاماروسا در شرایط گلخانه انجام شد. گیاهان تحت تیمارهای نوردهی شامل: نور قرمز۱۰۰%، نور آبی۱۰۰%، نور قرمز ۸۳% + نور آبی ۱۷%، نور قرمز ۶۷% + نور آبی ۳۳%، نور قرمز ۵۰% + نور آبی ۵۰% و شاهد به صورت تکمیلی به همراه نور خورشید (۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میکرو مول بر مترمربع در ثانیه) در طول روز قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده، بالاترین شاخص های رشدی در بوته های با تیمار نوردهی تکمیلی آبی۱۰۰% و قرمز ۵۰% + آبی ۵۰% مشاهده شد. کمترین شاخص های رشد مربوط به گیاهان شاهد و نوردهی با قرمز ۱۰۰% بود. بالاترین تعداد گل نیز در بوته های تیمارهای آبی ۱۰۰% و قرمز ۵۰% + آبی ۵۰% مشاهده شد. در مقابل، کمترین شاخص های رشد در گیاهان تیمار شاهد و نور قرمز ۱۰۰% بود. بیشترین میزان کلروفیل کل، کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئید در نوردهی تکمیلی آبی ۱۰۰% و قرمز ۵۰% + آبی ۵۰% مشاهده شد، درحالی که کمترین غلظت کلروفیل در شاهد و نور قرمز ۱۰۰% ثبت شد. بالاترین نرخ فتوسنتز نیز در بوته های با نوردهی تکمیلی آبی ۱۰۰% و ترکیب قرمز ۵۰% + آبی ۵۰% مشاهده شد و کمترین میزان آن مربوط به گیاهان شاهد بود. نتایج شواهدی را ارائه می دهند که نوردهی تکمیلی می تواند باعث فعال شدن مسیرهای متابولیکی مرتبط با تولید رنگیزه های فتوسنتزی شده و ضمن بهبود تبادلات روزنه ای و نرخ فتوسنتز، سبب بهبود رشد نسبی و ویژگی های مورفولوژیکی بوته های توت فرنگی رقم کاماروسا شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرنیا پاکان
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
منصور غلامی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
عبدالکریم چهرگانی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
حسن ساری خانی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :