بازخوانی دیدگاه مفسران ییرامون گوینده و ضمیر فاعلی آیه ی «ذلک لیعلم انی لم اخنه...»

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KGY-14-31_004

تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1404

چکیده مقاله:

هدف: در آیه ۵۲ سوره یوسف آمده است: «ذلک لیعلم انی لم اخنه بالغیب و ان الله لا یهدی کید الخائنین» .  بین مفسران در تعیین گوینده این آیه و ضمیر فاعلی «لیعلم» اتفاق نظر وجود ندارد. برخی گوینده آیه را یوسف(ع) و مرجع ضمیر فاعلی آن را عزیز مصر معرفی می کنند. در مقابل عده ای دیگر، گوینده آن را همسر عزیز و مرجع ضمیر فاعلی آن را یوسف(ع) یا عزیز مصر می دانند. فهم دقیق آیات قرآن کریم ضرورت بررسی این دو دیدگاه را اثبات می کند. این پژوهش به تبیین گوینده این آیه و ضمیر فاعلی در فعل «لیعلم» می پردازد.روش پژوهش: این پژوهش به روش تحلیلی انتقادی انجام شده است. بررسی دو دیدگاه مورد اشاره بر اساس تفاسیر مختلف و مقالات متعدد نشان می دهد هر دوی آنها دچار دو ضعف جدی هستند.یافته ها: بررسی شواهد موجود در سوره یوسف چند نکته را به خوبی اثبات می کند:الف: هدف از گفتن جمله ﴿ذلک لیعلم انی لم اخنه…﴾ نمی تواند اطلاع رسانی عدم خیانت همسر عزیز یا عدم خیانت یوسف، به عزیز مصر یا پادشاه باشد؛ زیرا اولا: همسر عزیز مصر نسبت به این مطالب کاملا آگاه بود؛ ثانیا: با وجود عادی بودن روابط نامشروع بین زنان متاهل درباری، آگاه سازی عزیز مصر یا پادشاه فایده چندانی نداشت. از طرف دیگر با توجه به تشکیل جلسه بازجویی زنان توسط پادشاه امکان کتمان واقعیت برای همسر عزیز از بین رفت. با توجه به این دو نکته، انتساب آیه مذکور به همسر عزیز امکان ندارد.ب: غالب محققان با توجه به فضای داستان مصداق خیانت در فقره «ذلک لیعلم...» را «خیانت جنسی» دانسته اند، اما با توجه به قرائن دیگری «خیانت در امور حکومتی» مصداق آن خیانت است.ج: یوسف(ع) در زمان تعبیر خواب پادشاه در جایی زندانی شده بود که متهمان جرایم حکومتی هم زندانی می شدند. ازهمین رو، به احتمال زیاد قبل از تشکیل جلسه بازجویی زنان، پادشاه تصویری در حد یک متهم جرایم حکومتی از حضرت یوسف(ع) داشت. بر همین اساس با انتساب آیه مورد بحث به یوسف(ع) و بازگرداندن ضمیر فاعلی به پادشاه اولا: آن حضرت اطلاعاتی به پادشاه داده که از آنها بی خبر بوده است؛ ثانیا: در این اطلاع رسانی، فوایدی از قبیل فراهم شدن زمینه برای پذیرش مناصب حکومتی برای یوسف(ع) پدید آمد.نتیجه گیری: با استفاده از شواهد مختلف، می توان ضمن معرفی یوسف(ع) به عنوان گوینده آیه محل بحث و بازگرداندن ضمیر فاعلی آیه به پادشاه، آیه مورد بحث را به این شکل معنا کرد: «آن [پیشنهاد برای برگزاری جلسه بازجویی زنان] برای این بود که (پادشاه) بداند من به او پنهانی [در امور حکومتی] خیانتی نکرده ام [که به خاطر آن زندانی شوم؛ بلکه زندانی شدن من حاصل یک حیله زنانه بوده است]».

کلیدواژه ها:

آیه ۵۲ سوره یوسف ، خیانت به حکومت ، خیانت همسر عزیز ، عزیز مصر ، گوینده آیه ۵۲ سوره یوسف

نویسندگان

حمید نادری قهفرخی

استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. رایانامه: Hamid.naderi@sku.ac.ir

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • قرآن کریم ...
  • آربری، آرتور جان. (بی­تا). ترجمه قرآن. بی­نا ...
  • آلوسی، محمود. (۱۴۱۵). روح­المعانی فی تفسیر القرآن العظیم. دار الکتب ...
  • ابن­جوزی، ابوالفرج. (۱۴۲۲). زاد المسیر فی علم التفسیر. دار الکتاب ...
  • ابن­عربی، محمد. (بی­تا). احکام القرآن. دار المعرفه ...
  • ابن­کثیر، اسماعیل. (۱۹۹۷). التفسیر القرآن العظیم. دار الکتب العلمیه ...
  • ابوحیان، محمد. (۱۴۲۰). البحر المحیط فی التفسیر. دار الفکر ...
  • اسماعیلی، داوود و حاجی­اسماعیلی، محمدرضا. (۱۳۹۷). بررسی پیوست یا گسست ...
  • بغوی، حسین. (۱۴۲۰). معالم التنزیل فی تفسیر القرآن. دار احیاء ...
  • بلخی، مقاتل بن سلیمان. (۱۴۲۳). تفسیر مقاتل بن سلیمان. دار ...
  • بیضاوی، عبدالله بن عمر. (۱۴۱۸). انوار التنزیل و اسرار التاویل. ...
  • پاینده، ابوالقاسم. (بی­تا). ترجمه قرآن. جاویدان ...
  • تجری، ابوالقاسم. (۱۳۸۰). روش تفسیر تشریحی. عصمت ...
  • تفتازانی، سعدالدین. (۱۴۱۱). مختصر المعانی. دار الفکر ...
  • درویش، محیی­الدین. (۱۴۱۵). اعراب القرآن و بیانه. دار الارشاد ...
  • دیاری بیدگلی، محمدتقی و حاجی شاه­کرمی، فرشته. (۱۳۹۳). پژوهشی تطبیقی ...
  • راد، علی. (۱۳۹۶). گوینده و تناسب آیات «انی لم­اخنه بالغیب... ...
  • رحیم­پور ازغدی، طاهره و سیدموسوی، حسین. (۱۳۹۷). رمزگشائی ضمائر فاعلی ...
  • شاکر، محمد حمید. (۱۹۸۲). ترجمه قرآن. بی­نا ...
  • صالحی نجف­آبادی، نعمت الله. (۱۳۸۹). جمال انسانیت یا تفسیر سوره­ ...
  • صدوق، محمد. (۱۳۷۸). عیون اخبار الرضا. جهان ...
  • طباطبائی، محمدحسین. (۱۳۸۰). المیزان فی تفسیر القرآن. دارالکتب الاسلامیه ...
  • طبرسی، فضل بن حسن. (۱۳۷۲). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. ...
  • طوسی، محمد بن حسن. (بی­تا). التبیان فی تفسیر القرآن. دار ...
  • طیب، عبدالحسین. (۱۳۷۸). اطیب البیان فی تفسیر القرآن. اسلام ...
  • عاملی، ابراهیم. (۱۳۶۰). تفسیر عاملی. انتشارات صدوق.عروسی­حویزی، عبد علی. (۱۴۱۵). ...
  • فخرالدین رازی، محمد. (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب. دار احیاء التراث العربی ...
  • قمی، علی بن ابراهیم. (۱۴۰۴). تفسیر القمی. دار الکتاب ...
  • مترجم مجهول قرن دهم. (۱۳۸۴). ترجمه قرآن. بی­نا ...
  • مدرسی، محمدتقی. (۱۴۱۹). من هدی القرآن. دار محبی ­الحسین ...
  • مصطفوی، حسن. (۱۳۶۵). التحقیق فی کلمات القرآن. بنگاه ترجمه و ...
  • مصطفوی، حسن. (۱۳۸۰). تفسیر روشن. مرکز نشر کتاب ...
  • معرفت، محمدهادی. (۱۹۹۷). التفسیر و المفسرون. الجامعه الرضویه ...
  • مکارم­ شیرازی، ناصر و همکاران. (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. دار الکتب ...
  • نمایش کامل مراجع