تحلیل راهکارهای بهبود نظام نوین ترویج کشاورزی ایران

شکل‎ گیری نظام نوین ترویج کشاورزی در دهه ۱۳۹۰ مهمترین حرکت، برای حل مشکلات ترویج کشاورزی در کشور به حساب می‎آید. لذا پژوهش حاضر در پی تحلیل راهکارهای بهبود این نظام است. جامعه آماری این تحقیق مدیران و کارشناسان مروج کشاورزی در ۱۰ استان منتخب در سال ۱۴۰۳ بودند (تعداد: ۳۱۲۳ نفر). حجم نمونه از طریق فرمول کوکران ۳۴۲ نفر برآورد شد. نمونه ها به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی آن از طریق مراجعه به متخصصین و دانشگاهیان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و برای مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد تحلیل مسیر از نرم افزار Smart PLS نسخه ۳ استفاده شد. نتایج نشان داد که کارآمدی نظام نوین ترویج کشاورزی پایین تر از حد متوسط است. بر اساس نتایج، کارآمدترین بخش ترویج، پاسخ به نیاز بهره برداران و بهترین راهکار جهت بهبود نظام نوین، توسعه سرمایه انسانی است. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که متغیرهای تامین منابع مالی و زیرساختی پایدار، سیاستگذاری و برنامه ریزی، تحول در ساختار، فرآیندها و کارکردها، توسعه سرمایه انسانی و توسعه مدیریت دانش به ترتیب با ضرایب ۵۳/۰، ۴۲/۰، ۳۸/۰، ۳۶/۰ و ۲۹/۰ تاثیر مثبت و معنی داری بر بهبود نظام نوین ترویج داشتند اما متغیر نظارت و ارزیابی و سنجش اثربخشی تاثیر معنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

ترویج کشاورزی ، نظام نوین ترویج ، چالش ها ، راهکارهای بهبود