بررسی ارتباط حساسیت اخلاقی و مراقبت پرستاری فراموش شده در پرستاران بالینی

زمینه: داشتن حساسیت اخلاقی یکی از عناصر لازم برای رعایت اصول اخلاقی در امر مراقبت پرستاری است. اما به سبب برخی موانع، گاهی پرستاران حساسیت اخلاقی کافی را ندارند و نوعی سردرگمی و گاهی کم توجهی در مواجهه با موضوعات اخلاقی در مراقبت از بیمار در آن ها ظهور می یابد که ممکن است منجر به مراقبت پرستاری فراموش شده گردد. مراقبت های پرستاری فراموش شده اشاره به مراقبت هایی دارد که حذف شده و یا به تاخیر افتاده باشد که کیفیت و ایمنی مراقبت را تحت تاثیر قرار می دهد. روش :در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی، تعداد ۲۱۷ پرستار به روش خوشه ای از بیمارستان های خصوصی و دولتی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مراقبت پرستاری فراموش شده و پرسشنامه حساسیت اخلاقی پرستاران جمع آوری شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون T-test، در سطح معناداری ۰.۰۵ انجام شد. یافته ها: میانگین حساسیت اخلاقی در بین پرستاران بالینی ۵۹.۹۳ با انحراف معیار ۱۰.۲۸ می باشد که نشان می دهد پرستاران دارای سطح متوسطی از حساسیت اخلاقی هستند. بیشترین نمره حساسیت اخلاقی پرستاران در بعد میزان آگاهی از نحوه ارتباط با بیمار و کمترین نمره حساسیت اخلاقی پرستاران در بعد میزان دانش حرفه ای می باشد. میانگین مراقبت پرستاری فراموش شده ۳۷.۱۵ با انحراف معیار ۱۰.۶۶ می باشد. این میانگین نمره ۳۷.۱۵ در مقیاسی که از ۲۴ تا ۹۶ متغیر است، نشان دهنده این است که وضعیت مراقبت پرستاری فراموش شده در سطح نسبتا پایینی قرار دارد. بیشترین میانگین نمره مراقبت پرستاری فراموش شده مربوط به شرکت در کنفرانس های علمی با میانگین ۲.۰۳ و نظارت بر آماده کردن غذا برای بیماری که خودش می تواند غذا بخورد با میانگین ۱.۸۶ می باشد. کمترین میانگین نمره مراقبت پرستاری فراموش شده مربوط به کنترل قند خون با گلوکومتر با میانگین ۱.۲۱ و ثبت کامل اطلاعات ضروری بیمار با میانگین ۱.۳ می باشد. . نتایج نشان می دهد که بین حساسیت اخلاقی و مراقبت پرستاری فراموش شده ارتباط معنی دار و معکوسی برقرار است(p-value < ۰.۰۰۱, r = -۰.۲۴۸). نتیجه گیری:اگرچه پرستاران از سطوح قابل قبولی از حساسیت اخلاقی برخوردار هستند، اما این سطح از حساسیت اخلاقی برای ارائه مراقبت کامل از بیمار کافی نیست، زیرا همچنان شاهد سطوحی از مراقبت های پرستاری از دست رفته هستیم. بنابراین ارتقای هرچه بیشتر حساسیت اخلاقی در میان پرستاران می تواند جزئی از اولویت های سیستم پرستاری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Missed nursing care ، Nurses' moral sensitivity ، Ethics ، Nursing ، مراقبت پرستاری فراموش شده ، حساسیت اخلاقی پرستاران ، اخلاق ، پرستاری