بررسی ارتباط رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با کیفیت زندگی در بیماران قلبی- عروقی مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان شهر همدان در سال ۱۴۰۰

مقدمه: شیوه زندگی سالم در کاهش عوارض و مرگ و میر بیماری عروق کرونر موثر بوده است. لذا هدف از این مطالعه تعیین ارتباط رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان همدان در سال ۱۴۰۰ بود. مواد و روش­ها: این مطالعه ی مقطعی در سال ۱۴۰۰ بر روی بیماران قلبی-عروقی مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان شهر همدان انجام شد. نمونه گیری به روش آسان (در دسترس) انجام گرفت و پس از اخذ رضایت نامه ی آگاهانه از شرکت کنندگان، در نهایت ۲۰۷ پرسشنامه توزیع گردید. ابزارهای مورد استفاده چک لیست دموگرافیک و پرسشنامه های کیفیت زندگی مک نیو و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پندر و والکر بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS  نسخه ی ۲۳ و STATA نسخه ی ۱۷ استفاده شد. داده ها با به کارگیری آمار توصیفی و رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. در این مطالعه، سطح معنی داری در آزمون ها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ­های پژوهش: یافته های نشان داد که میانگین سنی شرکت کنندگان ۴۵/ ۱۱± ۶۱/۵۰ سال بود. بیشتر آنان متاهل و دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. میانگین نمرات کل سبک زندگی و کیفیت زندگی بیماران به ترتیب ۹۶/۱۴ ± ۸۴/۱۲۳ و ۲۰/۱۵ ± ۱۱/۹۶ بود که در زنان بالاتر از مردان مشاهده شد. تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای تحصیلات، وضعیت تاهل، مسئولیت پذیری سلامت، رشد معنوی، روابط بین فردی و سبک زندگی در کیفیت زندگی اثرگذار بودند و حدود ۳۷ درصد واریانس کیفیت زندگی توسط متغیرهای پیشگو تبیین شد. بحث و نتیجه گیری: رفتارهای سلامت و حمایت های روانی-اجتماعی نقش کلیدی در بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی عروقی دارند. سطح تحصیلات، وضعیت تاهل و روابط فردی بر این کیفیت تاثیر منفی دارند، توسعه مداخلات جامع شامل حمایت روانی، اجتماعی و ارتقاء مسئولیت پذیری می تواند به بهبود وضعیت جسمانی و روانی بیماران کمک کند.

کلیدواژه ها:

Health promotion behaviors ، Lifestyle ، Cardiovascular Disease ، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ، کیفیت زندگی ، بیماران قلبی- عروقی