بررسی شیوع ژن های مقاومت در لیستریا مونوسیتوژنز جدا شده از نمونه های غذایی

باکتری لیستریا مونوسیتوژنز (L.monocytogenes) گونه ای از باکتری های بیماری زاست که موجب عفونت لیستریوزیس می گردد. این باکتری بی هوازی اختیاری است و قادر به زنده ماندن در بود و نبود اکسیژن است . مصرف لبنیات، گوشت و سبزیجات آلوده مهم ترین منبع انتقال آلودگی بحساب می آید. مطالعات محدودی از میزان مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های لیستریا مونوسیتوژنز وجود دارد. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی فراوانی و میزان مقاومت در نمونه های مورد ارزیابی دارد. در این مطالعه مقطعی توصیفی ۱۵۰ نمونه مختلف به صورت تصادفی از مناطق مختلف استان اصفهان جمع آوری شد. نمونه ها شامل ۶۰ نمونه گوشت، ۴۰ نمونه از فراورده های لبنی (شامل شیر، پنیر و...) و ۵۰ نمونه سبزیجات (شامل تره، شاهی، تربچه و ریحان) بودند. سروتایپینگ سویه های جدا شده با استفاده از آنتی سرم های تجار ی O و H لیستریا مونوسیتوژنز و مطابق با دستورالعمل کارخانه سازنده با روش آگلوتیناسیون لامی و ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی انجام شد. از روش PCR استاندارد به منظور تشخیص ژنهای ermA, ermB, strA, tetS, tetA و ermC در سویه ها استفاده شد. بر اساس واکنش سرولوژیکی، آنتی ژن های سوماتیک O و فلاژلی H لیستریا مونوسیتوژنز با آنتی سرم های متناظر، اغلب گونه های لیستریا (۷۰درصد) متعلق به سروتیپ ۱/۲a و مابقی از سروتیپ ۱/۲b (۱۹درصد) و ۴b (۱۱درصد) بودند. نتایج حاصل از بررسی میکروبی نشان داد که بیشترین مقاومت دارویی مربوط به استرپتومایسین (۸۹درصد) و کمترین میزان مقاومت دارویی در ایزوله های مورد ارزیابی مرتبط با آمپی سیلین (۱۴درصد) و کلرامفنیکل (۱۳درصد) بود. بیشترین ژن های مورد ارزیابی مربوط به ژن strA و ژن ermA بترتیب با فراوانی ۸/۷۹درصد و ۴/۶۵درصد بود. شیوع سایر ژن های لیستریا مونوسیتوژنز در مورد ارزیابی در این مطالعه شامل tetA (۱۷درصد)،tetS (۵/۲درصد)، ermB (۷/۱۰درصد) و ermC (۱/۲درصد) بود.

کلیدواژه ها:

لیستریا مونوسیتوژنز ، مواد غذایی ، واکنش زنجیره ای پلیمریزاسیون ، لیستریوزیس ، مقاومت آنتی بیوتیکی