رابطه بین سبک های یادگیری و سیستم های هوشمند آموزشی بر درک مفهومی در دانش آموزان

هدف این تحقیق بررسی رابطه میان سبک های یادگیری و اثربخشی سیستم های هوشمند آموزشی بر درک مفهومی دانش آموزان است. در این پژوهش تلاش شد تا مشخص شود آیا هم راستایی میان سبک یادگیری فردی دانش آموزان و شیوه ارائه مطالب توسط سامانه های هوشمند آموزشی می تواند موجب افزایش درک عمیق تری از مفاهیم شود یا خیر. روش تحقیق به کاررفته از نوع مروری تحلیلی است و با بررسی یافته های پژوهش های پیشین و تحلیل مفهومی ادبیات نظری صورت گرفت. در گام تحلیل، منابع معتبر فارسی منتشر شده در حوزه سبک های یادگیری، آموزش هوشمند، و یادگیری مفهومی مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج آن ها با یکدیگر مقایسه و ترکیب شدند. یافته های تحقیق نشان داد که هرچه میزان انطباق سبک یادگیری دانش آموزان با شیوه ارائه مطالب در سیستم های هوشمند بیشتر باشد، سطح درک مفهومی آنان نیز بالاتر خواهد بود. همچنین مشخص شد که سیستم های هوشمند آموزشی اگر توانایی تحلیل سبک های شناختی و ارائه محتوا متناسب با آن را داشته باشند، می توانند در تقویت یادگیری عمیق نقش موثری ایفا کنند. نتیجه گیری کلی تحقیق بیانگر آن است که موفقیت آموزش هوشمند در گرو طراحی انعطاف پذیر محتوا، تحلیل دقیق سبک های یادگیری، و ارتقای مهارت معلمان در به کارگیری هوشمند فناوری است. این موضوع می تواند گامی موثر در ارتقای کیفیت یادگیری مفهومی و فردی سازی آموزش در مدارس هوشمند باشد.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، آموزش هوشمند ، درک مفهومی ، فناوری آموزشی