رویکرد تبلیغاتی ترکیه در قبال انرژی و پیامدهای وابستگی به منابع خارجی

بررسی رویکرد تبلیغاتی ترکیه درباره تامین انرژی، موضوعی ا ست که می تواند برای درک نگرش تبلیغاتی دولت آنکارا از مفهوم قدرت ملی، سودمند باشد. ترکیه از کشورهای فاقد منابع انرژی فسیلی بوده و ناچار است هر ساله، مبالغ کلانی را صرف واردات انرژی کند و به خاطر وابستگی به منابع خارجی در مضیقه بماند. ولی این کشور در بازه زمانی ۲۰۰۲ میلادی تا ۲۰۲۴ میلادی، تلاش کرده در حوزه هایی همچون ترانزیت نفت و گاز، قدم نهادن در مسیر هسته ای شدن، تنوع بخشی به حوزه ی تولید و مصرف و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و همچنین اکتشاف نفت و گاز در دریای سیاه و مدیترانه، گونه ای فعال از سیاست گذاری حوزه انرژی را به نمایش بگذارد تا از وضعیت دشوار کنونی خارج شود. پژوهش گر با هدف شناسایی رویکرد رسانه ای ترکیه نسبت به تامین انرژی، با روش توصیفی تحلیلی و با مطالعه آثار مکتوب کتابخانه ای و اینترنتی، این پرسش را مطرح کرده اند که دولت ترکیه چگونه در مسیر تحقق اهداف سیاست انرژی و توصیف آن به عنوان قدرت ملی، به چه شکلی از ابزار رسانه بهره گرفته است؟ پاسخی که به عنوان فرضیه به این پرسش داده شده این است که دولت ترکیه تلاش کرده است در این سال ها از ظرفیت اقناع سازی و تبلیغاتی رسانه برای پوشاندن چالش ها و مخاطرات خود در حوزه انرژی و بالفعل سازی موقعیت های ترانزیتی برای مخاطب داخلی و خارجی بهره برداری نماید و بخشی از ضعف ها و ناتوانی های خود را پوشانده و موفقیت های نسبی را به عنوان افتخار و اعتبار ملی به نمایش بگذارد.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی انرژی ، منابع انرژی ، ترکیه ، رسانه ، ایران