هوش مصنوعی در معماری: یکپارچه سازی در فرآیند طراحی معماری

در سال های اخیر، هوش مصنوعی (AI) به حوزه های متعددی نفوذ کرده و با خودکارسازی وظایفی که پیش تر به وسیله انسان انجام می شد، ابعاد مختلفی از زندگی بشر را متحول ساخته است. این تحول شامل خودکارسازی در صنعت، برخی روش های نوین آموزشی و همچنین پویایی های رسانه های اجتماعی می گردد. با این حال، علیرغم این پیشرفت ها، هنوز حوزه هایی وجود دارد که در آن ها هوش مصنوعی در تقلید کامل از توانایی های انسانی، به ویژه خلاقیت – که ویژگی ای منحصربه فرد و انسانی است – با چالش مواجه است. هوش مصنوعی به عنوان ابزاری توانمند در عرصه های تحلیلی، قابلیت آن را دارد که فرآیندهای تصمیم گیری معمارانه را تسهیل کند، اما همچنان در حوزه خلاقیت وابسته به انسان باقی می ماند. ( نعمتی و عبدلی، ۱۴۰۰) معماران می توانند از فناوری های هوش مصنوعی برای بهینه سازی فرآیند کاری خود بهره بگیرند؛ به گونه ای که وظایف غیرخلاقانه را به صورت موثر به آن واگذار نموده و بدین ترتیب زمان بیشتری برای پرداختن به جنبه های نوآورانه در اختیار داشته باشند. با وجود آنکه هوش مصنوعی قادر است در عرض چند ثانیه حجم عظیمی از داده ها را تولید کند، بسیاری از معماران و طراحان هنوز با شیوه های ادغام این فناوری در فرآیند طراحی خود آشنایی ندارند.از طریق مطالعه ای جامع پیرامون هوش مصنوعی، شامل الگوها، فرآیندهای تصمیم گیری، پیش بینی های مبتنی بر داده و شیوه های ارائه رویدادها، مشخص می شود که این فناوری می تواند در مراحل گوناگون فرآیند طراحی معماری، سهم قابل توجهی ایفا کند؛ چرا که از قابلیت یادگیری مستمر، خودتکاملی و ارتقاء عملکرد برخوردار است.این پژوهش با هدف تدوین چارچوبی مفهومی صورت گرفته که نحوه ادغام هوش مصنوعی و الگوهای آن را در بازآفرینی و ارتقاء مراحل مختلف فرآیند طراحی معماری ترسیم می کند. تمرکز این چارچوب بر انجام وظایف غیرخلاقانه به منظور صرفه جویی در زمان و انرژی معمار است، که در نهایت به حمایت از فرآیند خلاقیت، توسعه ایده ها و دستیابی به نتایج بهینه و طراحی های نوآورانه منجر می شود.مبنای این تحقیق، چارچوب نظری ای است که ادبیات مرتبط با هوش مصنوعی، انواع و الگوهای متنوع آن را روشن می سازد. همچنین، تحلیل دقیقی از مراحل طراحی معماری در بستر قابلیت ها، محدودیت ها و تاثیر هوش مصنوعی بر نقش معمار ارائه می دهد. این پژوهش با ارائه یک سیستم مفهومی مبتنی بر هوش مصنوعی به اوج خود می رسد؛ سیستمی که به عنوان دستیار معمار عمل کرده و با بهره گیری از الگوهای متنوع AI متناسب با اهداف و قابلیت هایشان، پشتیبانی جامعی را در طول فرآیند طراحی معماری فراهم می آورد

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی (AI) ، خلاقیت ، فرآیند طراحی معماری ، الگوهای هوش مصنوعی