ارزیابی کارایی گروه های آموزشی درمانی دانشکده دندانپزشکی تهران با استفاده از رویکرد تحلیل پوششی داده ها (DEA)

در نظام سلامت، بهره وری مراکز آموزشی-درمانی به عنوان یکی از ارکان اصلی ارتقاء کیفیت خدمات سلامت مطرح است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس در ۱۱ بخش آموزشی درمانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال های ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انجام شده است. این مطالعه توصیفی-تحلیلی با استفاده از رویکرد تحلیل پوششی داده ها (DEA) و مبتنی بر دو مدل نهاده محور و ستانده محور انجام گرفت. داده ها شامل ورودی هایی نظیر تعداد کارکنان هیات علمی و غیرهیات علمی و تعداد یونیت، و خروجی هایی نظیر تعداد بیماران، دانشجویان عمومی و تخصصی و درآمد بخش ها بود. نتایج نشان داد میانگین کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس به ترتیب ۰.۹۵۵، ۰.۹۸۵ و ۰.۹۶۸ بوده است. بخش هایی مانند رادیولوژی، پریودنتولوژی و آسیب شناسی عملکرد بالاتری داشتند. یافته ها حاکی از آن است که با بهینه سازی منابع و الگوگیری از واحدهای کارا، می توان عملکرد سایر بخش ها را نیز ارتقاء بخشید.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها (DEA) ، کارایی فنی ، کارایی مدیریتی ، خدمات دندانپزشکی