کاربرد واقعیت مجازی در بهبود یادگیری کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری یکی از چالش های مهم در حوزه آموزش کودکان به شمار می آید که می تواند روند رشد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی آنان را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. این اختلالات باعث می شوند کودکان در درک، پردازش و به کارگیری اطلاعات دچار مشکلاتی شوند که در شیوه های آموزشی مرسوم پاسخ مناسبی دریافت نمی کنند. در سال های اخیر، فناوری های نوینی مانند واقعیت مجازی (VR) به عنوان یک رویکرد نوآورانه و جذاب، توانسته اند توجه پژوهشگران و متخصصان حوزه آموزش ویژه را به خود جلب کنند. واقعیت مجازی با فراهم آوردن محیط هایی تعاملی، ایمن و محرک، قادر است تجربه های آموزشی متفاوت و موثری را برای کودکان با نیازهای خاص فراهم کند. اهمیت و ضرورت این پژوهش از آن جا ناشی می شود که با وجود تلاش های بسیار در حوزه آموزش کودکان دارای اختلال یادگیری، هنوز خلاهایی در زمینه به کارگیری فناوری های تعاملی نوین احساس می شود. هدف اصلی این مطالعه بررسی ظرفیت ها و تاثیرات مثبت واقعیت مجازی در بهبود فرآیند یادگیری این کودکان و شناسایی عوامل موثر در طراحی و پیاده سازی موثر آن است. روش تحقیق این پژوهش به صورت مروری سیستماتیک بوده و با تحلیل و تلفیق یافته های پژوهش های به روز و معتبر خارجی در این حوزه انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی مطالعات پیشین نشان می دهد که روش های سنتی آموزشی، گرچه در برخی موارد موثر بوده اند، اما در تحریک حواس چندگانه و ایجاد انگیزه پایدار برای یادگیری، موفقیت محدودی داشته اند. در مقابل، مطالعات جدیدتر حاکی از آن است که استفاده از واقعیت مجازی نه تنها به بهبود تمرکز و تقویت حافظه منجر می شود، بلکه یادگیری مفاهیم پیچیده را نیز برای کودکان ساده تر و جذاب تر می کند. در پایان، پیشنهاد می شود پژوهش های آتی به ارزیابی اثرات بلندمدت استفاده از واقعیت مجازی و تطبیق برنامه های آموزشی با ویژگی های فردی هر کودک بپردازند تا بتوانند ابزارهای موثرتری در آموزش کودکان با اختلالات یادگیری ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، اختلالات یادگیری ، آموزش کودکان ، توانبخشی شناختی ، فناوری های آموزشی