بررسی نقش ویژگی های عاطفی رهبر در ارتقاء رفتارهای ایمنی کارکنان با تاکید بر دلبستگی کاری به عنوان متغیر میانجی

در محیط های کاری پرریسک و پویا، ارتقاء سطح ایمنی کارکنان به عنوان یکی از اولویت های اساسی مدیریت منابع انسانی و راهبردهای سازمانی شناخته می شود. رفتارهای ایمنی، نه تنها تحت تاثیر سیاست ها و استانداردهای فنی قرار دارند، بلکه به شدت از عوامل روان شناختی و بین فردی، به ویژه سبک رهبری و ویژگی های عاطفی رهبران تاثیر می پذیرند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی های عاطفی رهبر در ارتقاء رفتارهای ایمنی کارکنان و با تاکید بر دلبستگی کاری به عنوان متغیر میانجی طراحی شده است.ویژگی های عاطفی رهبر، شامل توانایی همدلی، خودآگاهی هیجانی، مدیریت احساسات، انعطاف پذیری و ارتباط موثر، می توانند نقش تعیین کننده ای در شکل دهی فضای روانی مثبت، ایجاد اعتماد و برانگیختن انگیزش ایمنی در کارکنان ایفا کنند. این مطالعه بر این فرض مبتنی است که رهبران برخوردار از هوش هیجانی بالا، زمینه ساز افزایش دلبستگی کاری شده و از این طریق، موجب ارتقاء رفتارهای ایمنی در سطح فردی و سازمانی می گردند.بر پایه مبانی نظری روان شناسی سازمانی، نظریه هوش هیجانی گلمن و الگوی دلبستگی کاری شافلی، چارچوب مفهومی پژوهش تدوین شده است. در این مدل، دلبستگی کاری به عنوان متغیر میانجی، پل ارتباطی میان ویژگی های عاطفی رهبر و رفتارهای ایمنی کارکنان را تشکیل می دهد. شواهد نظری و تجربی متعدد نیز نشان می دهند که دلبستگی کاری نقش موثری در ارتقاء انگیزش درونی، تعهد سازمانی و مسئولیت پذیری ایمنی کارکنان ایفا می کند.یافته های این پژوهش می تواند مبنایی علمی برای تدوین سیاست های آموزشی و توسعه ای مدیران سازمان ها در راستای تقویت مهارت های عاطفی و هیجانی، و درنهایت، ارتقاء شاخص های ایمنی محیط کار فراهم سازد. همچنین پیشنهاد می شود سازمان ها با ارزیابی دوره ای میزان دلبستگی کاری کارکنان، از آن به عنوان شاخصی پیش بین در تحلیل ریسک های انسانی استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

رهبری عاطفی ، رفتارهای ایمنی ، دلبستگی کاری ، هوش هیجانی ، روان شناسی سازمانی