بررسی تاثیر شوخ طبعی معلم بر اشتیاق به مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی (مطالعه موردی: شهر بیرجند)

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شوخ طبعی معلم در پیش بینی اشتیاق به تحصیل و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهر بیرجند بود. این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم شهر بیرجند در سال تحصیلی جاری بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، نمونه ای به حجم ۳۶۰ نفر انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد شوخ طبعی معلم، اشتیاق به تحصیل و عملکرد تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردید.یافته ها نشان داد که شوخ طبعی معلم رابطه مثبت و معناداری با اشتیاق به تحصیل و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد. به ویژه مولفه شوخ طبعی در شرایط استرس آور بیشترین نقش را در پیش بینی هر دو متغیر ایفا کرد. همچنین مشخص شد که سطح شوخ طبعی معلمان، اشتیاق به مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در وضعیت مطلوبی قرار دارد.نتایج این پژوهش ضمن تایید مبانی نظری و هم راستایی با پیشینه تحقیقات پیشین، بر اهمیت نقش عاطفی و روانی معلم در فرآیند یاددهی-یادگیری تاکید دارد. کاربردهای پژوهش می تواند در طراحی دوره های آموزشی برای ارتقاء مهارت های ارتباطی و شوخ طبعی معلمان مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده عوامل روانی دیگر همچون بهزیستی معلمان و سبک های تدریس نیز مورد بررسی قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی معلم ، اشتیاق به مدرسه ، عملکرد تحصیلی ، آموزش ابتدایی