بررسی رابطه بین اختلال یادگیری ریاضی و اعتماد به نفس در دانش آموزان ابتدایی شهر شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اختلال یادگیری ریاضی و اعتماد به نفس در دانش آموزان ابتدایی شهر شهرکرد انجام شد. اختلال یادگیری ریاضی، به عنوان یکی از شایع ترین ناتوانی های یادگیری، نه تنها موجب افت عملکرد تحصیلی می شود، بلکه زمینه ساز پیامدهای روان شناختی همچون کاهش اعتماد به نفس نیز می گردد. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن را دانش آموزان پایه های اول تا ششم ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ تشکیل می دهند. نمونه گیری به صورت ترکیبی صورت گرفت و شامل دو گروه ۱۵ نفره از دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی و دانش آموزان عادی بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اعتماد به نفس کوپر اسمیت استفاده شد. یافته های تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که بین دو گروه در سطوح مختلف اعتماد به نفس تفاوت معناداری وجود دارد و دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی نمرات پایین تری در اعتماد به نفس کلی و ابعاد آن داشتند. نتایج این پژوهش بر ضرورت مداخلات روان شناختی برای ارتقاء اعتماد به نفس این دانش آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ریاضی ، اعتماد به نفس ، دانش آموزان ابتدایی