نقش هوش مصنوعی در آموزش و تربیت دانش آموزان: فرصتها و چالشها

هوش مصنوعی گرایشی از مطالعه و نوآوری ها و پیشرفت های ناشی از آن است که در رایانه ها، ماشین ها و دیگر مصنوعات دارای هوش انسانی با توانایی های شناختی، یادگیری، سازگاری و توانایی های تصمیم گیری به اوج خود رسیده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر آموزش و فرایند یادگیری دانش آموزان می باشد. دامنه مطالعه به کاربرد و اثرات هوش مصنوعی در مدیریت، آموزش و یادگیری محدود شده است و رویکرد تحقیق بصورت کیفی و استفاده از مرور ادبیات به عنوان طرح و رویکرد تحقیق مورد استفاده قرار گرفت و به طور موثری تحقق هدف مطالعه را آسانتر کرد. این مطالعه نشان می دهد که هوش مصنوعی به طور گسترده در آموزش، به ویژه توسط موسسات آموزشی، به اشکال مختلف مورد استفاده قرار گرفته است و در آینده نیز کاربردهای وسیعتری خواهد داشت. هوش مصنوعی در ابتدا به شکل رایانه و فناوری های مرتبط با رایانه، انتقال به سیستم های آموزش هوشمند مبتنی بر وب و آنلاین و در نهایت با استفاده از سیستم های رایانه ای تعبیه شده، همراه با سایر فناوری ها، استفاده از روبات های انسان نما و چت ربات های مبتنی بر وب برای انجام وظایف و عملکردهای مربیان به طور مستقل یا همراه با مربیان و آموزگاران به کار گرفته شده است. با استفاده از این بسترها، آموزگاران توانسته اند وظایف اداری متفاوتی مانند بررسی و نمره دهی به تکالیف دانش آموزان را به طور موثرتر و کارآمدتر انجام دهند و به کیفیت بالاتری در فعالیت های آموزشی خود دست یابند. از سوی دیگر، از آنجایی که سیستم ها از یادگیری ماشینی و سازگاری استفاده می کنند، برنامه درسی و محتوا مطابق با نیازهای دانش آموزان سفارشی سازی و شخصی سازی شده اند که جذب و حفظ را تقویت کرده و در نتیجه تجربه دانش آموزان و کیفیت کلی یادگیری را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری ، آموزش ، کاربرد هوش مصنوعی ، مدیریت آموزش