مطالعه و بررسی چرخه بازیافت آب خاکستری در معماری تمدن های باستانی

زمینه و هدف : این مقاله تجزیه و تحلیل مقایسه ای سیستم های بازیافت آب خاکستری در تمدن های باستانی چین، ایران، مکزیک و یونان را با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ایی اچ پی (AHP) و تکنیکی برای اولویت بندی با توجه به راه حل ایده آل تاپسیس (TOPSIS) ارائه می دهد.روش بررسی : کاربرد سلسله مراتبی آب در چین مورد بررسی واقع و بر نقش امپراتور و جامعه در نگهداری آبراه تاکید می کند. سیستم قنات ایران با تکیه بر جریان آب طبیعی، در تضاد با روش های مدرن نمک زدایی است. همچنین تمدن آزتک مکزیک را بررسی می کند، که به دلیل مهندسی هیدرولیک پیشرفته و استفاده یونان از فیلترهای سرامیکی برای تصفیه آب، متفاوت از تکنیک های ازن زنی معاصر است.یافته ها : روش ایی اچ پی(AHP)عرضه، تقاضا، کیفیت، حفاظت، فناوریهای بازیافت، طراحی و شیوه های استفاده مجدد از آب را ارزیابی میکند.تاپسیس (TOPSIS) این تمدن ها را بر اساس معیارهایی از جمله استفاده مجدد از آب، فناوری های بازیافت، طراحی معماری و شیوه های فرهنگی و کشاورزی رتبه بندی و به عنوان کلید بازیافت آب خاکستری در مکزیک و یونان برجسته می سازد.بحث و نتیجه گیری : چین و ایران بر فناوری و معماری تاکید داشته اند ، این تجزیه و تحلیل بینش های ارزشمندی را در مورد طرح های معماری پایدار در معماری مسکونی ارائه می دهد و بر اهمیت ادغام خرد باستانی با نیازهای محیطی مدرن تاکید می کند. این مطالعه نشان میدهد که یادگیری از شیوه های باستانی میتواند الهامبخش استراتژیهای مدیریت آب مدرن نوآورانه، مقرون به صرفه و مناسب فرهنگی باشد.

کلیدواژه ها:

سامانه های آبی ، معماری ، تمدن های باستانی ، تصفیه آب.