نقش یادگیری مبتنی بر همدلی در کاهش تعارض های رفتاری در مدرسه

یادگیری مبتنی بر همدلی به عنوان یکی از رویکردهای نوین تربیتی، نقش مهمی در بهبود روابط اجتماعی و کاهش تعارض های رفتاری در محیط مدرسه ایفا می کند. این نوع یادگیری، با تاکید بر فهم احساسات و نیازهای دیگران، دانش آموزان را به توسعه مهارت های ارتباطی، حل مسئله و کنترل خشم تشویق می کند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش یادگیری مبتنی بر همدلی در کاهش تعارض های رفتاری در مدارس است. روش پژوهش به صورت کیفی و مبتنی بر مصاحبه های عمیق و مشاهده رفتار دانش آموزان در محیط های آموزشی انجام شد. نتایج نشان داد که تقویت همدلی در دانش آموزان، به طور معنی داری موجب کاهش بروز رفتارهای پرخاشگرانه و تعارض های میان فردی می شود و فضای مدرسه را به محیطی امن تر و صمیمی تر تبدیل می کند. همچنین، یادگیری مبتنی بر همدلی باعث افزایش حس مسئولیت پذیری و احترام به تفاوت ها در میان دانش آموزان می گردد. این پژوهش بر اهمیت برنامه های آموزشی تاکید دارد که مهارت های همدلی را در نظام آموزشی گسترش دهند و از این طریق به بهبود سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان کمک کنند. بنابراین، پیشنهاد می شود معلمان و مدیران مدارس با بهره گیری از این رویکرد، به ایجاد فرهنگ مدرسه ای مثبت و کاهش تعارض های رفتاری اهتمام ورزند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر همدلی ، تعارض های رفتاری ، مدرسه ، مهارت های ارتباطی ، سلامت روان