مقایسه ی شیوه های والدگری و راهبردهای مقابله با استرس مادران دارای فرزند با اختلال یادگیری خواندن و مادران دارای فرزند عادی

هدف این پژوهش تعیین تفاوت شیوه های والدگری و راهبردهای مقابله با استرس مادران دارای فرزند با اختلال یادگیری خواندن و مادران دارای فرزند عادی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر روش علی-مقایسه ای، از نظر جمع آوری داده ها میدانی است. جامعه آماری پژوهش، مادران دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی با مشکل اختلال خواندن در مناطق ۱ تا ۴ شهر اهواز بودند (۳۷۵ نفر). از بین آنها براساس فرمول حجم نمونه کوکران تعداد۱۹۰ نفر به شیوه طبقه ای تصادفی و تعداد۱۹۰ نفر نیز به شیوه همتاسازی به عنوان گروه مقایسه به شیوه طبقه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه ها ی راهبردهای مقابله فلکمن و لازاروس (۱۹۸۴) و شیوه والدگری بامریند (۱۹۷۳) بودند. روایی پرسشنامه ها توسط متخصصان تایید و ضریب پایایی با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برای پرسشنامه راهبردهای مقابله با استرس ۰. ۸۷ و شیوه های والدگری ۰. ۷۹۱ برآورد شد. جهت بررسی فرضیات پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغییره استفاده شد. یافته ها نشان داده است که بین شیوه های والدگری (سهل گیرانه، مستنبدانه و مقتدرانه) مادران دارای فرزند عادی و مادران دارای فرزند با اختلال خواندن تفاوت وجود دارد. بین شیوه های والدگری مستبدانه و مقتدرانه مادران بر حسب جنسیت فرزندان تفاوت معنادار وجود داشته است. همچنین بین راهبردهای مقابله با استرس (مقابله مستقیم، فاصله جویی، جستجوی حمایت اجتماعی، پذیرش مسئولیت، حل مسئله برنامه ریزی شده و ارزیابی مجدد) در مادران دارای فرند عادی با مادران دارای فرزند با اختلال خواندن تفاوت معنادار بوده است. بین راهبردهای مقابله با استرس در مادران برحسب جنسیت فرزندان تفاوت معنادار نبوده است.

کلیدواژه ها:

شیوه های والدگری ، راهبردهای مقابله با استرس ، اختلال یادگیری خواندن ، فرزند عادی.