بررسی رابطه بین تعلل ورزی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم شهر زاهدان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تعلل ورزی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم شهر زاهدان بود. این مطالعه از جنبه هدف، کاربردی و از نظر روششناسی، پژوهشی توصیفی-پیمایشی با از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان متوسطه اول شهر زاهدان (۱۸۸۷ نفر) بود که از این میان، بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، نمونه ای به حجم ۳۲۰ نفر انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) و پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴) بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت که این مقدار برای پرسشنامه پیشرفت تحصیلی ۷۷/۰ و تعلل ورزی تحصیلی ۸۹/۰ به دست آمد که حاکی از پایایی مناسب ابزار پژوهش دارد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spss۲۴ استفاده شد. نتایج بیانگر آن است که بین تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی آنان رابطه ی منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در گام اول، متغیر تعلل در آماده شدن برای تکالیف، در گام دوم تعلل در آماده شدن برای امتحانات، در گام سوم، تعلل در آماده شدن برای امتحان های پایان ترم ۳۹ درصد کاهش در پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

تعلل ورزی تحصیلی ، دانش آموزان ، پیشرفت تحصیلی.