تاثیر طراحی شهری بر سلامت اجتماعی و روانی

منظر و فضای شهرها تاثیر بسیاری بر روی سلامت جسم و روان انسان دارد. امروزه در رویارویی با تهدیدهای روبه رشد و فزاینده محیط و منظر، بنا به دلایل اقتصادی و اخلاقی، حفاظت از آن مورد توجه می باشد و قرار گرفتن در طبیعت، تاثیرات مثبتی بر روی فعالیت‎‎های فیزیکی، روحی و روانی انسان دارد در همین راستا وجود ساختمان های بیمار به ویژه در محیط های کاری واداری پدیده ای شایع وشناخته شده است. اصطلاح سندرم بیماری ساختمان برای تشریح غیبت های غیر ضروری زیاد در میان ساکنان ساختمان هایی که دارای کیفیت هوای کاملا ضعیف هستند به کار رفته است. در نتیجه می توان گفت شهر به عنوان محل سکونت، کار، تفریح و ارتباطات، تاثیر به سزایی بر سلامت و عدم سلامت روان شهروندان دارد. امروزه، رشد و گسترش شهر و شهرنشینی، زمینه وسیعی از عوامل تهدیدکننده سلامت روان را به ویژه در کشورهای در حال توسعه ایجاد نموده است، چنان که اختلالات روانی یکی از بیماری های رایج در شهرها و افسردگی شایع ترین آن هاست. زیرساخت شهری باکیفیت همچون حمل ونقل عمومی کارآمد، دسترسی به خدمات بهداشتی و محله های قابل پیاده روی، نقش حیاتی در سلامت روان دارد. بهبود دسترسی، انزوای اجتماعی را کاهش و کیفیت زندگی ساکنان را افزایش می دهد. اطمینان از اینکه تمام شهروندان می توانند به راحتی در محیط پیرامون خود تردد داشته باشند، حس تعلق به جامعه را میان ساکنان تقویت می کند.

کلیدواژه ها:

محلات شهری ، توسعه پایدار ، مدیریت شهری