توجه شهرداری ها به توسعه فضای سبز در معماری شهرها

رشد سریع شهرنشینی و در پی آن افزایش مشکلات زیست محیطی اهمیت مفاهیمی همچون کیفیت زندگی را برای بهبود شرایط و مطلوب تر کردن زندگی در محیط های مصنوع دوچندان می کند. در این میان، فضاهای سبز شهری دارای ویژگی هایی است که آنها را به فضاهایی مناسبی برای ارتقای کیفیت زندگی انسان و شهروندان در شهر تبدیل می کند. فضاهایی مانند پارک ها و بوستان ها و عناصری مانند درختان در شهر زمینه را برای ارائه هرچه بهتر خدمات زیست محیطی، اجتماعی و فیزیولوژیکی فراهم می کند و نقش بسیار مهمی در ارتقای زیست پذیری شهرها دارد. طراحی فضای سبز نه تنها باید اصول زیباشناسی و ویژگی های بومی مورد توجه قرار گیرد بلکه پیوندی از محیط طبیعی به محیط زیست بوده و سبب نزدیکی و ارتباط انسان با طبیعت باشد یکی از اصول مهم در ایجاد فضای سبز استفاده از درختان و درختچه های مناسب می باشد که علاوه بر پدیده تصفیه هوا در زیبایی هر چه بیشتر مناطق نقش به سزایی دارد. مهم ترین اثرات فضای سبز در شهرها، کارکردهای زیست محیطی آنهاست که شهرها را به عنوان محیط زیست جامعه انسانی معنی دار کرده و با مقابله با اثرات سوء گسترش صنعت و کاربری نادرست تکنولوژی از یک سو و بالا بودن سطح زیبایی از سوی دیگر، باعث افزایش کیفیت زیستی شهرها می شوند. توسعه فضاهای سبز در کلان شهرها فراتر از زیباسازی ظاهری نقشی بنیادین در کیفیت زندگی شهری دارد؛ شهرهایی که در سایه برج های سر به فلک کشیده و خیابان های پرازدحام به فراموشی طبیعت دچار شده اند، با معضلاتی همچون آلودگی هوا، تنش های روحی و آلودگی صوتی دست وپنجه نرم می کنند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، محیط زیست شهری ، توسعه پایدار