مرور روش های ارزشیابی اثربخشی سیستم های آموزش دیجیتال در مدارس

با گسترش روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات و تحولات ناشی از آن در تمامی ابعاد زندگی، آموزش و پرورش نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. سیستم های آموزش دیجیتال، به عنوان یکی از مهم ترین نوآوری ها در حوزه تعلیم و تربیت، به سرعت در حال فراگیر شدن در مدارس سراسر جهان هستند. این سیستم ها، با ارائه فرصت های بی سابقه برای دسترسی به محتوای آموزشی متنوع، تعاملات آموزشی غنی تر، و انعطاف پذیری در زمان و مکان یادگیری، پتانسیل زیادی برای بهبود کیفیت آموزش و افزایش اثربخشی فرآیند یادگیری دارند. با این حال، اثربخشی این سیستم ها نیازمند ارزشیابی دقیق و جامع است تا نقاط قوت و ضعف آن ها شناسایی شده و راهکارهای مناسب برای بهینه سازی آن ها ارائه گردد. هدف از این مقاله مروری، بررسی و تحلیل روش های مختلف ارزشیابی اثربخشی سیستم های آموزش دیجیتال در مدارس است. در این راستا، ادبیات پژوهشی مرتبط با این حوزه مورد کنکاش قرار گرفته و چارچوب های نظری، مدل های ارزشیابی، ابزارهای اندازه گیری، و شاخص های کلیدی اثربخشی در آموزش دیجیتال مورد بررسی قرار می گیرند. این مقاله تلاش می کند تا دیدگاهی جامع و چندوجهی از رویکردهای موجود در ارزشیابی اثربخشی آموزش دیجیتال ارائه دهد و به سوالاتی پیرامون چیستی اثربخشی، مولفه های آن، و چگونگی سنجش آن در بستر مدارس پاسخ دهد. یافته های این مرور می تواند برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدارس، معلمان، و توسعه دهندگان سیستم های آموزش دیجیتال راهگشا باشد تا با اتخاذ رویکردهای علمی و کاربردی، اثربخشی آموزش دیجیتال را در مدارس به حداکثر برسانند و از پتانسیل های آن به نحو احسن بهره برداری کنند. در نهایت، این مقاله به ارائه توصیه هایی برای پژوهش های آتی در این زمینه می پردازد و مسیرهای جدیدی را برای کاوش بیشتر در این حوزه مهم و رو به رشد پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش دیجیتال ، ارزشیابی اثربخشی ، مدارس ، فناوری آموزشی ، یادگیری آنلاین.