بررسی نقش تعامل معلم و دانش آموز در کاهش اضطراب یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی

این پژوهش با هدف بررسی نقش تعامل معلم و دانش آموز در کاهش اضطراب یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی انجام شده است. اضطراب یادگیری یکی از چالش های عمده ای است که می تواند توانایی شناختی و عاطفی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار داده و مانعی برای پیشرفت تحصیلی آنان باشد. در این میان، تعامل موثر میان معلم و دانش آموز نقش کلیدی در ایجاد محیطی حمایتگر دارد که می تواند به کاهش استرس و افزایش انگیزه یادگیری کمک کند. روش تحقیق این مطالعه به صورت کیفی و توصیفی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق تحلیل منابع معتبر علمی شامل مقالات منتشرشده در پایگاه های دانشگاهی همچون سیویلیکا، نورمگز، مگ ایران، SID و گوگل اسکولار جمع آوری شده است. در این تحقیق، ابتدا به مبانی نظری تعاملات آموزشی پرداخته شده و سپس نقش این تعاملات در کاهش اضطراب یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان داد که برقراری ارتباط مثبت و حمایتی از سوی معلمان، استفاده از تکنیک های تدریس فعال، ارائه بازخوردهای سازنده و ایجاد فضای یادگیری ایمن، از عوامل موثر در کاهش اضطراب دانش آموزان است. همچنین، نتایج نشان داد که مشارکت دانش آموزان در تصمیم گیری های آموزشی و تعاملات کلاسی، موجب افزایش احساس ارزشمندی و اعتمادبه نفس آن ها شده و تاثیر مستقیمی بر بهبود عملکرد تحصیلی دارد. علاوه بر این، پژوهش تاکید دارد که استفاده از فناوری های نوین در ارتباط معلم و دانش آموز، مانند سامانه های یادگیری الکترونیکی و ابزارهای دیجیتال تعاملی، می تواند فرصت های بیشتری برای تعامل و پشتیبانی آموزشی فراهم کند. یافته ها بر اهمیت توسعه برنامه های آموزشی برای بهبود مهارت های ارتباطی معلمان و تقویت تعاملات آموزشی در مدارس تاکید دارد، چراکه این امر می تواند به کاهش اضطراب یادگیری و افزایش موفقیت تحصیلی دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

تعامل معلم و دانش آموز ، اضطراب یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، روش های تدریس فعال