ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی – عضالنی و تحلیل ارگونومی محیط کار خیاطان شهر کرمان با استفاده از روش REBA و پرسشنامه نوردیک

اختلالات اسکلتی - عضالنی ناشی از کار یکی از مشکلات بزرگ بهداشت شغلی در کشورهای توسعه یافته است و در خیاطان به دلیل وضعیت بدنی نامناسب شیوع بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی – عضالنی و تحلیل ارگونومی محیط کار خیاطان شهر کرمان انجام شد. جامعه آماری شامل ۵۰۰ خیاط بود که ۲۱۷ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نوردیک برای اختلالات اسکلتی - عضالنی و روش REBA برای ارزیابی ارگونومی بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و آزمون های کای اسکوئر و همبستگی انجام شد. نتایج نشان داد شیوع بالای اختلالات مشکلات اسکلتی – عضالنی رایج در خیاطان به ترتیب در گردن (۶۱.۳%)، شانه (۵۶.۷%) و کمر (۵۵%) بوده است و با افزایش عواملی مانند سن، سابقه کار، قد و وزن این اختلالات بیشتر می شود، اما جنسیت تاثیر معناداری نداشت. ۲% خیاطان وضعیت ارگونومی متوسطی داشتند و با کاهش وضعیت ارگونومی، میزان اختلالات اسکلتی - عضالنی افزایش می یافت. نتایج پژوهش بر اهمیت طراحی مناسب ایستگاه های کاری و آموزش اصول ارگونومی برای کاهش این اختلالات تاکید دارد. این یافته ها می توانند مبنایی برای مداخلات پیشگیرانه و بهبود شرایط کاری خیاطان استفاده شوند.

کلیدواژه ها:

اختلالات اسکلتی - عضالنی ، ارگونومی ، نوردیک ، REBA ، خیاطی