پتانسیل های روسازی راه در تولید انرژی های پاک با ارزیابی انرژی خورشیدی

تولید انرژی پاک و تجدید پذیر، کاهش آلودگی های زیست محیطی و نیاز به تامین پایدار انرژی الکتریسیته از موضوعات اصلی در بسیاری از کشور های صنعتی و در حال پیشرفت است. شناخت پتانسیل های موجود در راستای برداشت، روش های انباشت و انتقال انرژی های پاک و تجدیدپذیر از اهمیت بالایی برخوردار است. انرژی حاصل از حرکت مکانیکی ناشی از عبور و مرور وسایل نقلیه، انرژی باد به علت سرعت عبوری وسایل نقلیه، انرژی صوتی/ ارتعاشی به علت آلودگی های ترافیکی و انرژی تابشی نور خورشید از مهم ترین پتانسیل های انرژی قابل برداشت در سطح و ساختار روسازی راه هاست. در این تحقیق با بررسی جدیدترین مقالات علمی معتبر، پتانسیل های مختلف برداشت انرژی از سطح و ساختار روسازی های آسفالتی مورد بررسی قرار گرفته است. پدیده جزایر گرمایش شهری، روش های روسازی خنک شامل روسازی بازتابنده، روسازی تبخیری و روسازی دارای پتانسیل برداشت حرارت مورد بررسی قرار گرفت. محدودیت ها و پیشرفت های انواع فناوری های برداشت انرژی از راه ها مانند گردآورنده خورشیدی، فتوولتائیک، فتوولتائیک/حرارتی و ترموالکتریک مورد بررسی قرار گرفته است. روسازی برداشت کننده انرژی حرارتی نسبت به بقیه مدل های روسازی خنک، سودمند بوده زیرا هم دمای سطح روسازی را پایین نگه می دارد و هم می توان از آن انرژی پاک به دست آورد. سیستم های روسازی آسفالتی هیدرونیک، فتوولتائیک، و ترموالکتریک به ترتیب برای افزایش راندمان حرارتی و تولید برق استفاده می شوند. سیستم های هیبریدی فتوولتائیک/حرارتی، بهینه ترین عملکرد را در تولید برق و حرارت از انرژی خورشیدی نشان می دهند، در حالی که سیستم های ترموالکتریک مناسب مناطق گرمسیری هستند. این تحقیق به بررسی مزایا و چالش های هر یک از این سیستم ها و پیشنهادات برای بهینه سازی آن ها پرداخته است.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، برداشت انرژی ، جزایر گرمایش شهری ، روسازی آسفالتی ، روسازی خنک