بررسی رابطه انعطاف پذیری مدیران با اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری

شیوه انباشت وجه نقد در شرکت ها تصادفی نیست، بلکه بخش مهمی از راهبرد مالی آنها محسوب می شود که ریشه در تمایل بنگاه به انباشت مقدار بهینه وجه نقد دارد.اگرچه ادبیات پژوهش به طور سنتی وجه نقد نگهداری شده شرکت را نتیجه جریان نقدی بیش از حد آن می داند، اما بررسی های اخیر حکایت از روند رو به رشد در میزان نقدینگی دارند که شرکت ها ذخیره میکنند و آن را نتیجه تصمیم گیری راهبردی بنگاه می داند . وضعیت نقدی مناسب، شرکت را قادر می سازد بر کمبود منابع مالی خارجی یا کاهش در جریان نقدی حاصل از عملیات بنگاه، به منظور تامین مالی طرح های با ارزش فعلی خالص مثبت، به آسانی غلبه -کند و در یک وضعیت مالی قوی قرار گیرد زمانی که بازار قادر به تامین منابع مالی ضروری نیست، بنگاهها دارایی های نقدی را به عنوان بخش مهمی از خط مشی مالی خود نگهداری خواهند کرد ؛ از این رو، انباشت -وجه نقد، همچون سپری در مقابل نوسانات جریان نقدی عمل می کند و انعطاف پذیری مدیران را در اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری افزایش می دهد . وجه نقد نگهداری شده، شرکت را قادر به سرمایه گذاری می کند؛ حتی زمانی که با محدودیت مالی روبه روست و می تواند سرمایه گذاری های بلندمدت مانند پژوهش و توسعه را تضمین کند . درنهایت، وجه نقد نگهداری شده، همچون سازوکاری دفاعی در مقابل تصاحب احتمالی بنگاه عمل می کند .

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری مدیران ، اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری