بررسی تاثیر انتخاب حسابرس بر رابطه بین هزینه حقوق صاحبان سهام و سرمایه گذاری در دارایی های ثابت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

به کارگیری دارایی های ثابت، عموما مشابه با مفهوم اهرم عملیاتی است؛ بنابراین افزایش سرمایه گذاری در دارایی های ثابت برافزایش ریسک تغییر سودهای آتی دلالت می کند. از این رو تمایل و خواسته مدیران ارشد برای حفظ کنترل شرکت و نگرانی طلبکاران جهت محدود کردن خطر عدم پرداخت بدهی، با فرض ثابت بودن سایر عوامل، باید سبب سطوح بدهی پایین تر برای شرکت هایی شود که ماشینی کردن تولید را به عنوان عامل اصلی تولید انتخاب می کنند. این تحقیق از بعد هدف، جزء تحقیقات کاربردی، از بعد ماهیت تحقیق، جزء تحقیقات مروری، از نوع ماهیت داده ها، جزء تحقیقات کمی، از لحاظ روش شناخت تحقیق، جزء تحقیقات توصیفی همبستگی، از بعد نوع استدلال، جزء تحقیقات قیاسی و استقرایی، از بعد زمان جزء تحقیقات گذشته نگر، از بعد طول مدت زمان انجام تحقیق، جزء تحقیقات مقطعی، و از لحاظ روش جمع آوری اطلاعات، جزء تحقیقات کتابخانه ای و میدانی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران می باشد که پس از حذف محدودیت ها ۱۶۰ شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بازه زمانی مورد بررسی بین سال های ۱۳۹۶ الی ۱۴۰۱ می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول بیانگر این است که بین هزینه حقوق صاحبان سهام و سرمایه گذاری در دارایی های ثابت رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم بیانگر این است که انتخاب حسابرس بر رابطه بین هزینه حقوق صاحبان سهام و سرمایه گذاری در دارایی های ثابت تاثیر مستقیم و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری در دارایی های ثابت ، هزینه حقوق صاحبان سهام ، انتخاب حسابرس