بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی در زوجین جوان شهر چابهار

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی در زوجین جوان شهر چابهار است. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و با روش کمی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه زوجین ۲۰ تا ۴۰ ساله ساکن شهر چابهار در سال ۱۴۰۴ بوده و نمونه ای ۱۵۰ نفره (۷۵ زوج) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷) و مقیاس رضایت زناشویی انریچ (Olson, ۱۹۹۳) بود. یافته ها نشان داد که بین سبک دلبستگی ایمن و رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و سبک های اجتنابی و دوسوگرا با رضایت زناشویی رابطه منفی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که سبک های دلبستگی توان پیش بینی ۴۳ درصد از واریانس رضایت زناشویی را دارند. بر اساس نتایج، آگاهی از سبک دلبستگی می تواند در افزایش کیفیت روابط زناشویی نقش موثری ایفا کند.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، رضایت زناشویی ، زوجین جوان