رویکردی جامعه شناختی به مسئله ازدواج گریزی

در جامعه جوان ایرانی موضوع های مرتبط با حوزه جوانان مسئله ای اجتماعی تلقی می شود؛ زیرا حدود یک سوم جامعه ایرانی کشور، یعنی بیش از ۲۴ میلیون نفر را جمعیت جوان ۲۰ تا ۳۵ ساله تشکیل می دهند که در نهاد مهم اجتماعی ایرانی، یعنی خانواده، به عنوان یکی از مهمترین نهادهای اجتماعی موثرند. در این میان، ازدواج از مولفه های جدید و اساسی تشکیل هر جامعه سالم هم از بعد فردی و هم از بعد اجتماعی به شمار می رود. جامعه شناسان ازدواج را قراردادی اجتماعی، ضامن بقای نسل انسان و سبب آرامش و امنیت در جوامع دانسته اند. امروزه با افزایش سن ازدواج و کاهش نرخ ازدواج، همسرگزینی و تشکیل خانواده جوانان اهمیت به سزایی یافته است. جوانان به دلایل مختلف از مبادرت به ازدواج دوری می کنند و پدیده تاخیر در سن ازدواج نه در حکم امری شخصی، بلکه به منزله مسئله ای اجتماعی نمود یافته است. مسئله ای که حوزه خصوصی زندگی جوانان را از حوزه عمومی جدا کرده است. نتیجه چنین وضعیتی را می توان مرگ تدریجی فضای عمومی و جمعی در زندگی خانوادگی و اشاعه یا بیداد خصوصیت در این عرصه نامید. فردیتی که خانواده را نشانه رفته و جامعه را دچار چالش کرده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف مطالعه پدیده ازدواج گریزی براساس چشم اندازی جامعه شناختی به رشته تحریر درآمده است. نتایج این پژوهش می تواند دارای تلویحات کاربردی فراوانی باشد.

کلیدواژه ها:

ازدواج گریزی ، تجردگرایی ، سبک زندگی ، خانواده ، جوانان