بررسی راهبردهای باززنده سازی کاروانسرای تی تی در سیاهکل، از هویت تاریخی تا کاربری نوین

کاروانسراها به عنوان اسناد زنده از تاریخ، فرهنگ و اقتصاد جوامع گذشته، نقش کلیدی در هویت بخشی به فضاهای شهری و روستایی دارند. کاروانسرای تی تی، یکی از آثار تاریخی دوره صفوی در روستای بالارود شهرستان سیاهکل، به رغم دارا بودن ارزش های معماری، تاریخی و فرهنگی منحصر به فرد، به دلیل گذر زمان، عوامل طبیعی و کم توجهی مدیریتی در معرض تخریب قرار گرفته است. این پژوهش با هدف باززنده سازی این بنای ارزشمند، تلاش دارد تا با بهره گیری از اصول حفاظت و مرمت و در نظر گرفتن شرایط محیطی و اجتماعی راهکارهای عملی و بومی گرا ارائه دهد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد و از ترکیب تحلیل تجارب، مطالعات میدانی و تحلیل SWOT برای شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای پیرامون بنا بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که کاروانسرای تی تی قابلیت تبدیل شدن به یک کانون گردشگری- فرهنگی را داراست. مشروط برآنکه رویکردهای مرمتی برگشت پذیر، مشارکت جامعه محلی و توسعه گردشگری پایدار در طراحی و اجرای طرح احیا مدنظر قرار گیرند. در نتیجه، باززنده سازی این کاروانسرا می تواند ضمن صیانت از میراث معماری منطقه، بستر مناسبی برای ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان، ایجاد اشتغال و توسعه پایدار فراهم سازد. این پژوهش الگویی کاربردی برای احیای بناهای تاریخی در بافت های روستایی پیشنهاد می دهد که بر پایه احترام به اصالت تاریخی، مشارکت مردمی و هم افزایی میان نهادهای مسئول بنا شده است.

کلیدواژه ها:

باززنده سازی ، گردشگری فرهنگی ، توسعه پایدار روستایی ، کاروانسرای تی تی