تبیین جامعه شناختی توزیع عادلانه منابع و ثروت ها از دیدگاه قرآن کریم

نظام های فکری که در اندیشه رهبری، انسان و ساختن فرد و جامعه هستند، هرکدام برای جامعه و شرایط اجتماعی موردنظر خود طرح ها و برنامه های خاصی را ارائه داده اند که یکی از مولفه های اصلی آن ها نحوه توزیع منابع ارزشمند در جامعه موردنظر خود است. این مقاله با هدف بررسی جامعه شناختی توزیع عادلانه منابع و ثروت ها از منظر قرآن کریم مشخصا در وهله اول به این سوال می پردازد که چه عوامل و موانعی از آیات قرآن در مورد توزیع عادلانه منابع و تاثیر آن بر عدالت اجتماعی قابل استنباط است و در وهله بعد از منظر جامعه شناختی، نقش این عوامل در تحقق عدالت اجتماعی و جامعه موردنظر قرآن چگونه تحلیل می شود. روش انجام پژوهش از نوع تحلیل کیفی و کشف مضامین مرتبط با مسئله مبتنی بر چارچوبی از مفاهیم جامعه شناسی و رجوع مستقیم به آیات بوده است. بر اساس یافته های پژوهش، الگویی از عوامل ایجابی و سلبی به عنوان زمینه ها و موانع استخراج شده است. عوامل ایجابی شامل گسترش فرهنگ انفاق، اعتمادسازی در مبادلات، توجه به باور روزی رسانی خداوند و پرداخت زکات به عنوان زمینه های مثبت موثر در توزیع عادلانه ثروت شناسایی گردید. همچنین عوامل سلبی، مانند توجه دادن به سبک های زندگی ناسالم، بی توجهی به نیازمندان، انباشت نابرابر ثروت و اسراف به عنوان موانع جدی پیش روی تحقق عدالت اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که آموزه های قرآنی به وضوح بر اهمیت همکاری و همیاری در جامعه تاکید دارند و می توانند بسترهای لازم برای ایجاد نظامی عادلانه و پایدار فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، توزیع عادلانه ، منابع اقتصادی ، عدالت اجتماعی ، عوامل ایجابی ، عوامل سلبی