طراحی الگوی عوامل موثر بر اعتماد سازمانی در ایران

مفهوم اعتماد و مسائل مربوط به آن در چند سال گذشته به طور فزاینده ای به محور مورد مطالعه سازمان ها تبدیل شده است. امروزه، اهمیت اعتماد در سازمان ها به خوبی آشکار شده چراکه برقراری ارتباطات و تحقق همکاری میان افراد، نیازمند وجود اعتماد است. اعتماد، تصمیم به اطمینان به دیگری است با این انتظار که او بر اساس یک توافق مشترک عمل خواهد کرد. اعتماد سازمانی، انتظارات مثبت کارکنان نسبت به سیاست ها و اعمال سازمان است که آنان را متاثر می سازد و احساس اعتماد و حمایتی است که کارکنان نسبت به سازمان و کارفرمایشان دارند. مطالعه اعتماد درون سازمانی با توجه به پیامدهای مثبت مرتبط با آن در سازمان ها بسیار حائز اهمیت است. در همین راستا، در این پژوهش به بررسی و مطالعه عوامل موثر بر اعتماد سازمانی در ایران با روش فراترکیب پرداخته شده است. بدین ترتیب، نتایج پژوهش های انجام شده در باب عوامل موثر بر اعتماد سازمانی در ایران در یک بازه زمانی ۱۱ ساله از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۸، جمع آوری و ضمن ترکیب این نتایج با روش فراترکیب، یک مدل منسجم از عوامل موثر بر این تعامل حاصل گردید که شامل ویژگی های شخصیتی، ویژگی های مدیریتی (به کارگیری اصول مدیریتی نوین)، فرهنگ سازمانی، مدیریت منابع انسانی و مسائل مربوط به ماهیت کار بوده و بر کمیت و کیفیت اعتماد سازمانی (درون سازمانی) تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

اعتماد اجتماعی ، سازمان ، اعتماد سازمانی ، فراترکیب