فرهنگ تلمیحات در دیوان سلمان ساوجی

تلمیح، از جمله شگردهای بلاغی است که شاعران برای ایجاز، گستردگی معنا و افزودن بر زیبایی کلام از آن بهره می برند. این پژوهش با رویکرد تحلیل محتوا و با استفاده از روش فیش برداری کتابخانه ای، به بررسی تلمیحات به کار رفته در «دیوان سلمان ساوجی» می پردازد. نتایج نشان می دهد که سلمان ساوجی به وفور از تلمیحات مذهبی و اسلامی در اشعار خود استفاده کرده است. بیشترین بسامد تلمیحات مربوط به آیات قرآن کریم و سپس به شخصیت های اولیاء و معصومین، و پادشاهان و پهلوانان است. کاربرد اصلی تلمیح در دیوان سلمان ساوجی به ترتیب برای «بالا بردن خبر (information) شعر یا ایجاد زبان شعری»، «معنی آفرینی» و «اغراق» بوده است.

کلیدواژه ها:

تلمیح ، دیوان ، سلمان ساوجی.