نقش ابزارهای تعاملی در پرورش خودتنظیمی و مسئولیت پذیری تحصیلی در آموزش ابتدایی

خودتنظیمی و مسئولیت پذیری تحصیلی از جمله مهم ترین مهارت هایی هستند که دانش آموزان در دوران ابتدایی باید کسب کنند. این مهارت ها نه تنها بر پیشرفت تحصیلی آنان تاثیرگذارند، بلکه زیربنای موفقیت های آینده در زندگی شخصی و حرفه ای آن ها را نیز تشکیل می دهند. با این حال، چالش هایی مانند تکلیف گریزی، عدم مشارکت فعال در فرایند یادگیری و اتکای بیش از حد به معلم، مانع از پرورش کامل این ویژگی ها می شوند. در این میان، ابزارهای تعاملی با فراهم آوردن بستری پویا و جذاب، می توانند نقش موثری در غلبه بر این چالش ها ایفا کنند. این ابزارها، شامل نرم افزارهای آموزشی، پلتفرم های آنلاین، بازی های آموزشی و فعالیت های گروهی تعاملی، با افزایش انگیزه، تقویت حس خودمختاری و ارائه بازخورد فوری، به دانش آموزان کمک می کنند تا کنترل بیشتری بر فرایند یادگیری خود داشته باشند. استفاده از این ابزارها، امکان شخصی سازی یادگیری را فراهم می آورد و به دانش آموزان اجازه می دهد تا با سرعت و روشی که برایشان مناسب تر است، پیش بروند. همچنین، تعامل با همسالان و معلمان از طریق این ابزارها، مهارت های اجتماعی و همکاری را تقویت کرده و مسئولیت پذیری جمعی را ارتقا می دهد. هدف از این مقاله مروری، بررسی نقش ابزارهای تعاملی در پرورش خودتنظیمی و مسئولیت پذیری تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی است. این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و با بهره گیری از منابع علمی معتبر، به تبیین چگونگی تاثیر این ابزارها بر ابعاد مختلف خودتنظیمی و مسئولیت پذیری می پردازد و راهبردهایی برای استفاده موثر از آن ها در محیط آموزشی ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهند که ابزارهای تعاملی می توانند با افزایش درگیری ذهنی، تقویت تفکر انتقادی و فراهم آوردن فرصت هایی برای خودارزیابی، به طور چشمگیری به توسعه این مهارت ها کمک کنند.

کلیدواژه ها:

ابزارهای تعاملی ، خودتنظیمی ، مسئولیت پذیری تحصیلی ، آموزش ابتدایی ، یادگیری فعال.