اثربخشی ذهن آگاهی بر پیشرفت تحصیلی و عشق به یادگیری در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شهرکرد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر پیشرفت تحصیلی و عشق به یادگیری در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شهرکرد بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پسآزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر شهرکرد که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری در دسترس بود بدین صورت که تعداد ۳۰ دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های عشق به یادگیری مک فارلن (۲۰۰۳) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۹۵) بود روش اجرای پژوهش بدین صورت بود که ۳۰ دانش آموزان را به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره تقسیم شدند سپس گروه آزمایش مطابق برنامه آموزش ذهن آگاهی طی ۱۱ جلسه ای ۸ هفته ای که در حدود ۳۶ ساعت بود تحت آموزش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار ۲۵SPSS در دو بخش تحلیل توصیفی (فراوانی داده ها، درصد فراوانی داده ها، چولگی و کشیدگی) و تحلیل استنباطی (آزمون کوواریانس چند متغیره) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد آموزش ذهن آگاهی در سطح کوچکتر از ۰۱/۰ تاثیر معناداری بر پیشرفت تحصیلی و عشق به یادگیری داشته است بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش ذهن آگاهی موجب افزایش پیشرفت تحصیلی و عشق به یادگیری در دانش آموزان مقطع ابتدایی گردیده است.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، پیشرفت تحصیلی ، عشق به یادگیری