بررسی استلزامات انتخاب محتوای تربیتی با بهره گیری از جهت گیری های موجود در قرآن کریم و سیره تربیتی اهل بیت (ع)

در بررسی نظام های تربیتی بعد از عنصر کلیدی و تاثیرگذار اهداف تربیتی عنصر محتوا از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. محتوا به نوعی چگونگی دستیابی به اهداف را نشان می دهد و مفهومی فراتر از متون کتبی و کتاب های درسی را شامل می شود. محتوا به نوعی ابزار و وسایل تحقق اهداف است. تعیین ابزار و وسایل و ایجاد امکان برای تحقق اهداف همان انتخاب و تعیین محتوای مناسب و مطلوب است. آنچه رسمی و غیررسمی در تعاملات و ارتباط های موجود فرایند تربیتی وجود دارد مشمول محتوا می گردند در این مقاله تلاش شده که به جهت گیری هایی که در قرآن کریم و سیره ائمه اطهار درباره محتوا جهت دهی می کند؛ پرداخته شود. بدین منظور به این استلزامات در ۵ حوزه معنوی، عقلانی، اجتماعی، زیستی - بدنی و عاطفی پرداخته شده است. همچنین بعد اخلاقی به نوعی در همه ابعاد دیگر خود را نشان می دهد. براین اساس محتوا را از حیث آنچه آشکارا برای متربیان یاد داده شده و آنچه در جریان این یادگیری به صورت غیرمستقیم ارائه می گردد؛ یعنی چگونه گی برقراری ارتباط و به شکل تلویحی اثراتی در نگرش ها و عواطف متربی برجای گذاشت را بر اساس روایات دنبال می کنیم. در هر یک از این ابعاد با مراجعه به آیات قرآن و سیره اهل بیت ابعاد و عوامل مختلف شناسایی و معرفی شده اند. مزیت جهت گیری محتوا با عنایت به آموزه های دین اسلام جامعیت و همه جانبه بودن آن و پوشش دادن سعادت دنیا و آخرت ؛ و توجه به ابعاد وجودی فرد و زندگی است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، محتوا ، قرآن ، سیره تربیتی اهل بیت