تاثیر ولایت پذیری در تربیت انسان

واژه ولایت منحصر به ولایت الهی نمی شود و ولایت ائمه معصوم علیه السلام هم در برمی گیرد. کلمه ولی در ادبیات عامیانه اسلام به معنای راهنما و الگو دلالت دارد و انسان با قبول ولایت آن راهنما و الگو وارد دایره ولایت پذیری می شود. باتوجه به اینکه اولین قدم در تربیت انسان فراهم کردن زمینه شناخت است؛ پس وجود یک الگو و راهنما برای رسیدن به دستیابی به یک نظام اعتقادی غنی و سالم برای شناخت و تربیت ضروری است. در دین اسلام نیز بر این موضوع تاکید شده که انسان برای سعادتمندی و رسیدن به قرب الهی نیاز به پیشوا و راهبر برای رسیدن به این مقصد نیاز دارد. در این مقاله ما قصد داریم که نقش چهارده معصوم علیه السلام را به عنوان مربی و پیشوا، انسان را به عنوان متربی و پیرو با روش مروری_کتابخانه ای مورد بررسی قرار بدهیم. شرط قبولی رضایت الهی، اطاعت و قبول ولایت است. قبول و ورود به این دایره تربیتی آثاری مفیدی مانند جلب رضایت الهی، آرامش درونی و برونی انسان، شفاعت الهی، قبولی اعمال، هدایت و دارابودن حیات انسانی است. باتوجه به این مطلب که غایت انسان رسیدن به جاودانگی در قربت الهی است؛ پس این محقق نمی شود مگر با قبول ولایت معصومین علیه السلام و مربی قراردادن ایشان در دنیا و این قبولی و اطلاعت با آثاری مانند وجه روان شناختی مثبت به خدا، خود، دیگران، جهان و زندگی آینده، رشد اخلاقی، افزایش قدرت، دفاع از حقوق معصوم علیه السلام و رشد تربیتی در مسیر الهی همراه است.

کلیدواژه ها:

ولایت ، ولایت پذیری ، ولی ، تربیت ، تربیت انسان