پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان بر اساس تاب اوری و خودشفقت ورزی

چکیده پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان بر اساس تاب اوری و خودشفقت ورزی انجام شد. پژوهش همبستگی و جامعه ی آماری شامل کلیه آموزگاران ابتدایی ناحیه ۲ شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ است، که حجم نمونه این پژوهش با استفاده از جدول مورگان، ۱۴۴ نفر است. برای انتخاب نمونه تحت پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ (۱۹۸۱)، پرسشنامه شفقت به خود رایس (۲۰۱۱)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که فرسودگی شغلی معلمان با تاب آوری و خودشفقت ورزی رابطه منفی و معنادار دارند و فرسودگی شغلی از طریق تاب آوری و خودشفقت ورزی قابل تبیین می باشد لذا پیشنهاد می گردد جهت جلوگیری از فرسودگی شغلی معلمان، در مدارس کارگاه های آموزشی جهت ارتقای تاب آوری و شفقت به خود انجام گردد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، تاب اوری ، خودشفقت ورزی