پیشرفت نظام تعلیم و تربیت در پرتو کاربست تکنولوژی AI در آموزش

مقاله حاضر به بررسی پیشرفت نظام تعلیم و تربیت با توجه به استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی (AI) در آموزش و لزوم رعایت ملاحظات اخلاقی مرتبط با آن می پردازد. نفوذ گسترده هوش مصنوعی در زندگی روزمره، نگرانی هایی در خصوص پایبندی این فناوری به استانداردهای اخلاقی به همراه داشته است. هدف این پژوهش شناسایی و تنظیم اصول اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی در حوزه آموزش و یادگیری است. این تکنولوژی ها می توانند به عنوان ابزاری برای تعامل فعال دانش آموزان با مفاهیم آموزشی عمل کنند. با ارائه محتواهای تعاملی، بازی ها و ویدیوهای آموزشی، هوش مصنوعی می تواند تمرکز دانش آموزان را افزایش دهد و تحولی مثبت در فرآیند یادگیری آن ها ایجاد کند. در این مقاله، به تعریف هوش مصنوعی به عنوان سیستمی برای انجام عملیات هوشمندانه مانند یادگیری و حل مسائل پرداخته می شود. هدف از توسعه این فناوری، ایجاد سیستم هایی است که مشابه انسان عمل کرده و دارای ویژگی هایی همچون تفکر و اخلاق باشند. بنابراین، رعایت ملاحظات اخلاقی در طراحی هوش مصنوعی ضروری است تا از آسیب به موجودات زنده جلوگیری شود. عدم رعایت این اصول می تواند منجر به چالش های اخلاقی مانند تبعیض، نابرابری، مشکلات روانی و اجتماعی دانش آموزان و نقض ایمنی شود. پرسش اصلی پژوهش این است که در کاربرد هوش مصنوعی در آموزش، چه ملاحظات اخلاقی باید رعایت شود. این مقاله با استفاده از روش مروری، به تحلیل این مسائل پرداخته و راهکارهایی برای بهبود نظام تعلیم و تربیت در عصر هوش مصنوعی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیت ، تکنولوژی ، کاربست تکنولوژی ، AI ، آموزش