لزوم یا عدم لزوم مراجعه به حاکم در تعزیرات از نظر فقهای معاصر

تعزیر از جمله مباحث فقهی است که در باب اجرای آن میان فقها اختلافاتی وجود دارد. مسئله حق حاکم در اجرای تعزیرات و امکان یا حتی الزام به رجوع یا عدم رجوع به حاکم در این پژوهش محل بحث است. با عنایت به جرم انگاری عناوین تعزیرات توسط قانونگذار در کتاب پنجم از قانون مجازات اسلامی، شاید در بادی امر بنظر برسد مسئله رجوع به حاکم در تعزیرات امری بدیهی و ساحت نظریه پردازی آن خالی از هرگونه چالش و اختلاف باشد. اما در میان پژوهشگران اندیشه های فقهی توجه به مبانی نظری هر یک از دیدگاه های موجود، مبنی بر رجوع یا عدم رجوع با کیفیات مقرر از دیدگاه صاحبان اندیشه و نظر، راهگشای پژوهش های مختلف پیرامون مبحث تعزیرات، اجرای احکام، گستره اختیارات حاکم و دیگر مباحث متعدد فقهی خواهد بود. در این پژوهش سعی بر آن است که داده های ناشی از مطالعات انجام شده به شیوه توصیفی و تحلیلی با رویکردی نقادانه مورد استفاده قرار بگیرد. بر همین اساس، ابتدا پیرامون چیستی و ماهیت تعزیر، جهت تبیین هرچه بهتر بحث و در ادامه مسئله امکان یا عدم امکان مراجعه به حاکم در اجرای تعزیرات از نقطه نظر برخی از فقهای مشهور معاصر از حیث شهرت، علمیت، تسلط بر مبانی فقهی و اصولی و همچنین هماهنگی مواضع ایشان با عرف های اجتماعی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. طبیعتا  به جهت محدودیت های موجود پژوهشی و عدم امکان پرداختن به تمامی آراء، بر اساس پیش فرض های مذکور ناگزیر از انتخاب هستیم.

کلیدواژه ها:

امور کیفری ، تعزیرات ، فقهای معاصر ، جرم ، مجازات