تبیین نقش آموزش جغرافیا در مدارس و تاثیر آن بر فهم محیط زیست دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش جغرافیا در مدارس و تاثیر آن بر فهم محیط زیستی دانش آموزان انجام گرفته است. با توجه به رشد روزافزون بحران های زیست محیطی نظیر تغییرات اقلیمی، آلودگی منابع طبیعی و کاهش تنوع زیستی، آگاه سازی نسل جوان نسبت به این چالش ها از طریق آموزش رسمی، ضرورتی انکارناپذیر است. آموزش جغرافیا به عنوان یکی از شاخه های اساسی علوم اجتماعی، زمینه ساز توسعه دانش، نگرش و رفتارهای زیست محیطی در دانش آموزان محسوب می شود. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی در قالب مطالعه همبستگی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول در مدارس منطقه سیلوانا بود که ۲۳۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها از طریق روش ترکیبی (کتابخانه ای و میدانی) و با استفاده از پرسشنامه های ساختاریافته جمع آوری گردید. در بخش میدانی، به بررسی کیفیت آموزش جغرافیا، روش های تدریس و میزان درک و نگرش دانش آموزان نسبت به محیط زیست پرداخته شد. تحلیل داده ها با بهره گیری از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی نظیر همبستگی پیرسون و آزمون t انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین کیفیت و شیوه های نوین آموزش جغرافیا با سطح آگاهی و نگرش محیط زیستی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. یافته ها بر ضرورت بازنگری در محتوای درسی، بهره گیری از فناوری های نوین آموزشی و توانمندسازی معلمان تاکید دارند. این پژوهش نشان می دهد که آموزش جغرافیا می تواند نقش موثری در ارتقاء فهم محیط زیست و تقویت مسئولیت پذیری زیست محیطی در نسل آینده ایفا کند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، جغرافیا ، محیط زیست