بررسی رفتار رئولوژی و شیمی-رئولوژی تعلیقی های آلومینا/پلی ساکارید در تولید غشاهای سرامیکی

موضوع تحقیق: غشاها و فرایندهای غشایی در دهه های اخیر به عنوان فناوری های مهمی در صنعت، به ویژه در زمینه هایی مانند تصفیه آب، نفت، جداسازی گازها و نمک زدایی شناخته شده اند. از میان غشاها، غشاهای سرامیکی به دلیل ویژگی هایی نظیر مقاومت مکانیکی، شیمیایی و حرارتی بالا، تخلخل مناسب و شار عبوری زیاد، به طور فزاینده ای مورد توجه صنایع و محققان قرار گرفته اند. هدف این تحقیق، بررسی ویژگی های تعلیقی سرامیکی آلومینایی است که برای تولید غشاهای سرامیکی به روش قالب ریزی ژل استفاده می شود. روش تحقیق: این پژوهش بر ارزیابی تاثیر ترکیبات پلی ساکاریدی به عنوان افزودنی های آلی و پیونددهنده در ساخت غشاهای سرامیکی متمرکز است. به منظور دستیابی به ریزساختارهای بهینه، مطالعه حاضر پارامترهای رئولوژی و شیمی-رئولوژی تعلیقی های پودر سرامیکی آلومینا-پلی ساکاریدرها مورد بررسی قرار می دهد. تاثیر عوامل مختلفی از جمله دما، حضور یا عدم حضور پودر سرامیکی، ترکیب درصد اتصال دهنده عرضی و درصد افزودنی آلی تحت عنوان پیونددهنده بر زمان ژل شدن نیز ارزیابی شده است. ضمنا ریزساختار غشاهای نهایی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج اصلی: این تحقیق نشان داد که تعلیقی تشکیل شده از پودر آلومینا، پلی ساکارید و اتصال دهنده عرضی آلدهیدی از نظر قابلیت شکل دهی، گزینه ای مناسب برای تولید قطعات سرامیکی پیچیده و مقاوم است. تحلیل­ها نشان داد که این سامانه با بار حجمی بالای ۳۰ درصدی پودر سرامیکی با افزایش ۵-۱۰ درجه­ای دما و افزایش ۲-۳ برابری مقادیر پلی ساکارید به عنوان پیونددهنده و اتصال دهنده عرضی آلدهیدی به طور معناداری زمان ژل شدن را کاهش می دهد. این یافته ها بر اهمیت کنترل دقیق پارامترهایی مانند دما و غلظت مواد افزودنی در بار حجمی پودر سرامیکی مشخص تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

Rheology ، Chemorheology ، Polysaccharide ، Ceramic Membrane ، Alumina ، رئولوژی ، پلی ساکارید ، غشای سرامیکی ، شیمی-رئولوژی ، آلومینا