تعیین مقدار ئیدروکربورهای فرار (بنزن و تولوئن) در آب رودخانه زاینده رود

بنزن و تولئن به عنوان حلال در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند و معمولاً از طریق فاضلابهای صنعتی به محیط تخلیه می گردند. علاوه بر این سوختهای فسیلی نظیر گازوئیل و سوختهای سبک دیگر حاوی بنزن و تولئن هستند که در هوا پراکنده شده و از طریق تعادلات گاز، مایع به محیط های آبی وارد می گردند. از انجائیکه بنزن و تولئن خاصیت سرطان زایی دارند و نیز آب رودخانه به عنوان منبع تأمین آب آشامیدنی شهر مورد استفاده قرار می گیرد، لذا تعیین مقدار این ئیدروکربورهای فرار در آب رودخانه از اهمیت خ اصی برخوردار است. در این پروژه آب رودخانه زاینده رود به منظور اندازه گیری غلظت بنزن و تولئن در نقاط مختلف در منطقه لنجان نمونه برداری گردید و پس از جداسازی بنزن و تولئن این ترکیبات بر روی محیط جاذب جامد (تنکس) تغلیظ گردیده و سپس به روش GC مورد اندازه گیری قرار گرفت. ا ندازه گیریها با استفاده از دستگاه GC مدل CP-3800 ساخت رکت Varian مجهز به ستون کاپیلاری 1-DB و دتکتور FID مورد اندازه گیری قرار گرفتند. میانگین غلظت بنزن باری ده اندازه گیری عبارت بود از 0/340 و غلظت تلئن برای ده مورد اندازه گیری 0/214 اگر چه این مقادیر در مقایسه با آب رودخانه های آلوده مورد مطالعه قرار گرفته مقادیر کمتری را نشان می دهد. ولی لزوم کاهش تخلیه فاضلابهای صنعتی و نهایتاً کاهش غلظت ئیدروکربورهای فرار در آب رودخانه را به وضوح مطرح می سازد.

کلیدواژه ها:

ئیدروکربورهای فرار ، آلودگی آب ، رودخانه زاینده رود ، ئیدروکربورهای سرطان زا