کارکردهای فرعی قهوه خانه های اصفهان در دهه ۱۳۲۰ش/ ۱۹۴۰

یکی از مهم ترین محل تجمعات مردم در جوامع شرقی، قهوه خانه ها محسوب می شوند. این مکان های عمومی دارای دو کارکرد اصلی و فرعی هستند. کارکرد اصلی آن ها عرضه چای و قلیان و قهوه است، اما کارکردهای فرعی در طی زمان متنوع بوده است. زمانی نقالی و پرده خوانی در قهوه خانه ها برقرار بوده و در زمان های بعد نصب گرامافون، رادیو، تلویزیون و اخیرا وایفای باعث جلب و جذب مشتری در قهوه خانه ها می گردد. پرسش پژوهش حاضر عبارت است از این که در دهه ۱۳۲۰ش، کارکردهای فرعی قهوه خانه های اصفهان چه بوده است؟ یعنی صاحبان قهوه خانه از چه روش هایی به جلب و جذب مشتری می پرداختند؟ پژوهش حاضر با مراجعه به اسناد دریافتی از سازمان اسناد ملی و به روش توصیفی-تحلیلی، بر مبنای مطالعات کتابخانه ای، چند کارکرد فرعی ازجمله اجرای تئاتر، عملیات آکروبات ورزشی، عرضه و استعمال تریاک، فروش مشروبات الکلی و درنهایت فعالیت های حزبی و صنفی را به عنوان کارکردهای فرعی یا غیرمعمول قهوه خانه ها معرفی می نماید. با نگاهی به پژوهش هایی که در دهه اخیر درباه قهوه خانه ها صورت گرفته است، این مقاله امیدوار است با اسناد تازه یابی که در اختیار می گذارد بتواند صفحه دیگری به تاریخ قهوه خانه ها بیفزاید.

کلیدواژه ها:

اصفهان ، قهوه خانه ، تئاتر ، مدیریت شهری