بررسی تطور کمک های بشردوستانه سازمان ملل و نقش آن در دستیابی به مفهوم یاریرسانی
محل انتشار: فصلنامه سیاست متعالیه، دوره: 12، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMP-12-2_017
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1404
چکیده مقاله:
سازوکارهای موجود در سازمان ملل متحد که مهم ترین مجری کمکهای بشر دوستانه در سطح نظام بینالملل است، در فضای متاثر از پایان جنگ سرد به سرعت توسعه یافت. چنانکه قطعنامه های متعددی از سوی شورای امنیت، مجمع عمومی سازمان ملل و شورای اقتصادی و اجتماعی در زمینه کمکهای بشردوستانه به تصویب رسید و نهادهای تخصصی، مانند دفتر هماهنگی امور بشردوستانه ایجاد شد. هنجارهای مربوط به حقوق بشردوستانه در نظام سازمان ملل متحد، دائما در حال توسعه است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر، اولا، تبیین تطور نظام کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد و ثانیا مروری بر نحوه عملکرد نظام فعلی موجود، در رابطه با فرایندهای تصمیم گیری در این سازمان است. همچنین، امتیازات و مصونیت های سازمان ملل متحد و آژانس های تخصصی را تشریح کرده و قوانین مربوط به ایمنی و حفاظت از پرسنل بشردوستانه را بررسی می نماید. بر این اساس پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که فهم سیر تطور کمکهای بشردوستانه چگونه میتواند در دستیابی به مقوله یاریرسانی در محیطهای بحرانزده اثرگذار باشد؟ با تبیین الگوهای کلی در نظام فعلی بشردوستانه سازمان ملل متحد، چارچوب قانونی کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد ترسیم شده و نشان داده شد که این سازوکار چگونه عمل می کند و سازمان ملل متحد به چه میزان در دستیابی به آن کامیاب بوده است. شناخت این سازوکارها میتواند در نوع ارتباط دولتها با سازمان ملل متحد و کمیسیون های مرتبط با مقوله یاری رسانی موثر باشد و باعث توزیع عادلانه فرصتهای حمایتی در محیط های آشوبزده و متاثر از جنگ شود. نظام بشردوستانه ملل متحد، در حال ساده سازی و یکپارچه سازی مداوم، به ویژه از طریق تاسیس دفتر هماهنگی امور بشردوستانه، در جهت تبدیل شدن به مرکز هماهنگی برای اقدامات امدادی سازمان ملل متحد است. مکانیسم های قانونی مربوط به انجام امور بشردوستانه، از امتیازات و مصونیت ها گرفته تا موافقت نامه های ویژه ایمنی و امنیت، موضوعی در حال تغییر بوده که ممکن است به اجرای بهتر اقدامات بشردوستانه کمک کند. با وجود این، به نظر می رسد ضروری است که مجمع عمومی و دبیرکل، تحت فشار مداوم دولت ها نسبت به تصویب کنوانسیون های ضروری و هماهنگ مربوطه و تضمین فعالیت و حمایت از بشردوستان، چه در درگیری های مسلحانه و چه در زمان فجایع طبیعی، تلاش بیشتری داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رضازاده
دانشجوی دکتری، حقوق بینالملل، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
محمدعلی کفائی فر
استادیار، گروه حقوق بین الملل، دانشکده علوم انسانی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :