تبیین الگوی برنامهی روی آوری و بازداری (تشویق و تنبیه) بر اساس منابع اسلامی برای والدگری معنوی خداسو

پژوهش حاضر با هدف دستیابی به الگوی برنامهی روی آوری و بازداری (تشویق و تنبیه) بر اساس منابع اسلامی برای والدگری معنوی خداسو صورت گرفته است. برای رسیدن به این هدف حوزه معنایی والدگری بر اساس کتب لغت و متون دینی استخراج شد و علاوه بر آن از کتب حدیثی مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از واژگان و منابع حدیثی این حوزه واحدهای تحلیل مرتبط با موضوع مشخص شد. با طبقهبندی و مرکزی سازی متون مشخص شده به صورت کیفی تحلیل گردید و الگوی برنامهی روی آوری و بازداری استخراج و معین شد. به منظور بررسی روایی محتوایی مولفهها و مستندات مربوطه در اختیار ۳ نفر از کارشناسان قرار گرفت و نظر کارشناسان نیز بررسی و یافته ها نسبت به میزان مطابقت با مستندات و همچنین نسبت به میزان ضروری بودن مقولهها با ۱۰۰% تایید شد. طبق نتایج به دست آمده الگوی برنامهی روی آوری و بازداری در چهار قسم تقسیمبندی شدند. برنامه ی رویآوری، دو قسم تقویت تصریحی و تقویت تلویحی و برنامه ی بازداری، دو قسم تادیب تلویحی و تادیب تصریحی را تشکیل میدهد. همچنین نتایج نشان داد که برنامه ی نهفته از رویآوری (ترغیب) جلب خشنودی خداوند و برنامهی نهفته از بازداری (ترهیب) دفع غضب الهی است که می توان در تمام حوزه های ادراکی مبدا، خود، هستیعینی و غایت به کار برد.

کلیدواژه ها:

رویآوری ، تشویق ، بازداری ، تنبیه ، والدگری معنوی خداسو