الگوی نظری موعظت - صیانت بر اساس منابع اسلامی برای والدگری معنوی خداباور

در ادبیات اسلامی افزون بر محور فردی بعدی فعالیت والدینی در والدگری یک محور تعاملی دیگر وجود دارد که شامل روال تعاملی والدین با فرزندان است. پژوهش حاضر با هدف استخراج الگوی موعظت و صیانت به روش تحلیل محتوای کیفی و سیستم نظری انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از روش تجزیه و تحلیل محتوای اسلامی در مطالعات اسلامی شامل متون روایی، سیره نظری الگوبردازی نظری در چارچوب تحلیلی آنها انجام شد. بدین منظور پس از تحلیل و کدگذاری بیش از ۱۰۰ حدیث و آیات مرتبط با موضوع ۲۲ روایت پس از اعتباریابی و تحلیل و صیانت و موعظت و تبیین مولفه های معطوف به والدین و با تمرکز بر فرزندان ارتباط دارد و مولفه صیانت معطوف به فرزندانی است که به روزمره ای معطوف به پذیرش و واقعیت های دنیا و نیازهای تربیتی همچون موعظه، حریم، به صورت برنامه هایی جامع طراحی کرد. بر این اساس می توان برای عملیاتی ساختن الگو می توان با ابزارهای تربیتی همچون موعظه، حریم، به صورت برنامه هایی جامع طراحی کرد. برای افزایش کارآمدی تعامل بین والد و فرزند در تکنیک والدگری معنوی خداباور مورد آزمون قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

دینداری ، تقدیرگرایی ، موعظت ، صیانت ، سازگاری ، والدگری معنوی خداباور