بررسی اکتشافی علل عدم تمایل به حجاب از منظر علوم رفتاری

از منظر آسیب شناختی، بدحجابی رفتاری ناسازگار با هنجارها و انتظارات جامعه و همچنین مقوله ای روانی می باشد. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به زمینه های روانشناختی پدیده بدحجابی در بین زنان و سپس ترسیم مدل حاکم بر این مولفه ها صورت گرفت. روش پژوهش ترکیبی (کمی کیفی) با روش تحلیل محتوای کیفی و برای طرح مطالعاتی اکتشافی بود که برای تحقیق کیفی از روش تحلیل محتوای جهت دار، و برای طرح کمی از روش توصیفی پیمایشی استفاده شد. با مراجعه به پژوهش های انجام گرفته در موضوع بدحجابی، پروتکل مصاحبه نیمه ساختار یافته تدوین شد پس از بررسی موارد روانسنجی پروتکل مصاحبه توسط ۷ کارشناس از طریق نمونه گیری هدفمند از جامعه هدف، ۲۷ شرکت کننده مصاحبه دریافت گردید و این کار با زمان اشباع نظری ادامه یافت. پس از تبدیل مصاحبه ها به متن، کدگذاری متن مصاحبه ها شامل ۱۸۷ مضمون با پایه و ۳ سطح معنایی (سطح خرد، میانی و کلان) انجام شد. محورهای استخراجی شامل مقوله های (حریم خود)، (احساس حقارت و ناامدی)، (بحران هویت)، (ضعف زندگی)، (سبک زندگی)، طلبی (محیط)، پیامدهای بینشی خود شامل (صورت ناسازگار)، (آگاهی نسبت به فلسفه پوشش)، (ضعف دینی) می باشد. در پایان تحلیل و مطلوب شناسی توسط ۹ کارشناس علوم انسانی و روانشناسی مورد ارزیابی قرار گرفته و با استفاده از شاخص روی محتوای (CVI= ۰/۹۴) ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

بدحجابی ، عوامل روانشناختی ، مدلیابی ، تحلیل اکتشافی