نقش فناوری های نوین آموزشی در تسهیل اجرای موثر یادگیری معکوس در مدارس

هدف از این مقاله مروری، بررسی نقش فناوری های نوین آموزشی در تسهیل اجرای موثر یادگیری معکوس در مدارس است. یادگیری معکوس، به عنوان یک رویکرد آموزشی نوین، در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از پژوهشگران و متخصصان حوزه آموزش قرار گرفته است. در این مدل، فعالیت های سنتی کلاس درس و تکالیف منزل جابجا می شوند؛ بدین معنا که دانش آموزان محتوای آموزشی را در خانه و پیش از حضور در کلاس از طریق منابع دیجیتال مانند فیلم های آموزشی، پادکست ها، و مطالب تعاملی مطالعه می کنند. این تغییر رویکرد، زمان کلاس را برای فعالیت های تعاملی تر، حل مسئله، بحث و گفتگو، و ارائه بازخورد فردی توسط معلم آزاد می کند. فناوری های نوین آموزشی، از جمله پلتفرم های یادگیری آنلاین، ابزارهای تولید محتوا، واقعیت مجازی و افزوده، و هوش مصنوعی، نقش حیاتی در موفقیت و گسترش این رویکرد ایفا می کنند. این فناوری ها نه تنها دسترسی به محتوای آموزشی را آسان تر می کنند، بلکه امکان شخصی سازی یادگیری، پیگیری پیشرفت دانش آموزان، و ارائه بازخوردهای فوری را نیز فراهم می آورند. استفاده از این ابزارها به معلمان اجازه می دهد تا کلاس های جذاب تر و موثرتری برگزار کنند و دانش آموزان را به یادگیرندگان فعال و مسئولیت پذیر تبدیل نمایند. با این حال، چالش هایی نیز در مسیر پیاده سازی یادگیری معکوس با کمک فناوری وجود دارد که نیازمند توجه و برنامه ریزی دقیق است، از جمله دسترسی نابرابر به فناوری، نیاز به آموزش معلمان، و طراحی محتوای آموزشی با کیفیت. این مقاله با بررسی ادبیات موجود، تلاش می کند تا ابعاد مختلف این موضوع را روشن ساخته و به ارائه ی دیدگاه های جامع و کاربردی در این زمینه بپردازد تا زمینه ی اجرای هرچه بهتر یادگیری معکوس در مدارس فراهم آید.

کلیدواژه ها:

یادگیری معکوس ، فناوری های نوین آموزشی ، مدارس ، آموزش دیجیتال ، یادگیری فعال